Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: arkebuz

arkebuz, arkebuz, arkabuz

jedna z pierwszych ręcznych broni palnych o stosunkowo długiej lufie (lub dwóch lufach). Wynaleziony w XIV w., powszechnie używany w XV i XVI w. W Polsce został wprowadzony przez Stefana Batorego, zamiłowanego myśliwego, i przetrwał do końca XVII w. A. miał bardzo bogato inkrustowane loże, zwłaszcza kolbfę Początkowo posiadał zamek lontowy, a od XVI w. również kołowy. Podczas strzelania, ze względu na duży ciężar, opierano go na przenośnej podpórce.

Arkebuz był bronią palną, która wykorzystywała prochu strzelniczego do wystrzeliwania pocisków. Pociski te mogły być zarówno metalowe, jak i ceramiczne. Arkebuz miał długą lufę, która pozwalała na precyzyjne strzelanie na duże odległości. Miał również bardzo bogato inkrustowane loże, co czyniło go bardzo atrakcyjnym dla myśliwych.

Arkebuz posiadał zamek lontowy, który był używany do zapalania prochu strzelniczego. Zamek ten składał się z dwóch części: lontu i komory zapalającej. Lont był umieszczony w komorze zapalającej i po naciśnięciu spustu, iskra przechodziła przez lont i zapalała proch strzelniczy. W XVI wieku arkebuz został wyposażony w dodatkowy zamek kołowy, który umożliwiał szybsze i łatwiejsze strzelanie.

Podczas strzelania arkebuz musiał być oparty na przenośnej podpórce ze względu na swoje duże ciężar. Arkebuz był jedną z pierwszych ręcznych broni palnych i był powszechnie używany w XV i XVI wieku. W Polsce arkebuz został wprowadzony przez Stefana Batorego i przetrwał do końca XVII wieku.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj arkebuz w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę A

zobacz pełną listę haseł

Anson - Deeley

angielska firma produkująca śrutową broń myśliwską. garnek A. D. był wzorcem dla zamków zastosowanych w nowoczesnej broni śrutowej.

Akteon

mitologiczny myśliwy, uczeń centaura Chirona. Zazdrosna o myśliwskie sukcesy Artemida zamieniła go w jelenia i skazała na rozszarpanie przez jego własne psy.

anonser

pies myśliwski ułożony do anonsowania.

albinizm, bielactwo

wrodzony brak barwnika u osobników gatunku, którego przedstawiciele są normalnie ubarwieni. Skóra zwierząt dotkniętych a. jest biała, włosy białe, upierzenie ptaków białe, tęczówka oka (...)

albinos

osobnik posiadający cechy albinizmu.

atawizm

zjawisko sporadycznego występowania w organizmie cech dla niego nietypowych, charakterystycznych jednak dla jego dalekich przodków.

aport

przynoszenie na rozkaz przez psa ubitej zwierany drobnej i oddawanie jej do rąk myśliwego.

atak

szybki ruch psa myśliwskiego w kierunku zwierzyny lub odwrotnie, zwierzyny w kierunku psa lub myśliwego

aklimatyzacja

przystosowanie się organizmu do nowego środowiska, innych warunków siedliskowych oraz stosunków międzygatunkowych; często powoduje zmiany fizjologiczne i morfologiczne oraz zmusza organizm do (...)

arkebuz, arkebuz, arkabuz

jedna z pierwszych ręcznych broni palnych o stosunkowo długiej lufie (lub dwóch lufach). Wynaleziony w XIV w., powszechnie używany w XV i XVI w. W Polsce został wprowadzony przez Stefana (...)