Definicja hasła: arkebuz
- arkebuz, arkebuz, arkabuz
jedna z pierwszych ręcznych broni palnych o stosunkowo długiej lufie (lub dwóch lufach). Wynaleziony w XIV w., powszechnie używany w XV i XVI w. W Polsce został wprowadzony przez Stefana Batorego, zamiłowanego myśliwego, i przetrwał do końca XVII w. A. miał bardzo bogato inkrustowane loże, zwłaszcza kolbfę Początkowo posiadał zamek lontowy, a od XVI w. również kołowy. Podczas strzelania, ze względu na duży ciężar, opierano go na przenośnej podpórce.
Arkebuz był bronią palną, która wykorzystywała proch strzelniczy do wystrzeliwania pocisków, zarówno metalowych, jak i ceramicznych. Jego charakterystyczną cechą była stosunkowo długa lufa, umożliwiająca precyzyjne strzelanie na znaczne odległości. Arkebuz często posiadał bardzo bogato inkrustowane loże, co czyniło go atrakcyjnym dla myśliwych.
Początkowo arkebuz posiadał zamek lontowy, który służył do zapalania prochu strzelniczego. Składał się on z dwóch części: lontu i komory zapalającej. Lont umieszczony w komorze zapalającej był zapalany po naciśnięciu spustu, a iskra przechodziła przez lont i powodowała zapalenie prochu strzelniczego. W XVI wieku arkebuz wyposażono dodatkowo w zamek kołowy, umożliwiający szybsze i łatwiejsze strzelanie.
Podczas używania arkebuzu konieczne było wsparcie bronii na przenośnej podpórce ze względu na jej duży ciężar. W Polsce arkebuz został wprowadzony przez Stefana Batorego i pozostawał popularny aż do końca XVII wieku. Jego obecność była powszechna w XV i XVI wieku, stanowiąc istotny element uzbrojenia i polowania w owym czasie.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj arkebuz w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę A
- Akteon
mitologiczny myśliwy, uczeń centaura Chirona. Zazdrosna o myśliwskie sukcesy Artemida zamieniła go w jelenia i skazała na rozszarpanie przez jego własne psy.
- aklimatyzacja
przystosowanie się organizmu do nowego środowiska, innych warunków siedliskowych oraz stosunków międzygatunkowych; często powoduje zmiany fizjologiczne i morfologiczne oraz zmusza organizm do (...)
- aport
przynoszenie na rozkaz przez psa ubitej zwierany drobnej i oddawanie jej do rąk myśliwego.
- arkebuz, arkebuz, arkabuz
jedna z pierwszych ręcznych broni palnych o stosunkowo długiej lufie (lub dwóch lufach). Wynaleziony w XIV w., powszechnie używany w XV i XVI w. W Polsce został wprowadzony przez Stefana (...)
- albinizm, bielactwo
wrodzony brak barwnika u osobników gatunku, którego przedstawiciele są normalnie ubarwieni. Skóra zwierząt dotkniętych a. jest biała, włosy białe, upierzenie ptaków białe, tęczówka oka (...)
- aporter
pies myśliwski ułożony do aportowania zwierzyny.
- aportowanie
przynoszenie przez psa myśliwskiego strzelonej zwierzyny lub postrzałków,
- antabka, antabka, bączek
metalowy uchwyt umieszczony pod lufą i podłożem do mocowania paska
- albinos
osobnik posiadający cechy albinizmu.
- atawizm
zjawisko sporadycznego występowania w organizmie cech dla niego nietypowych, charakterystycznych jednak dla jego dalekich przodków.