Definicja hasła: arkebuz
- arkebuz, arkebuz, arkabuz
jedna z pierwszych ręcznych broni palnych o stosunkowo długiej lufie (lub dwóch lufach). Wynaleziony w XIV w., powszechnie używany w XV i XVI w. W Polsce został wprowadzony przez Stefana Batorego, zamiłowanego myśliwego, i przetrwał do końca XVII w. A. miał bardzo bogato inkrustowane loże, zwłaszcza kolbfę Początkowo posiadał zamek lontowy, a od XVI w. również kołowy. Podczas strzelania, ze względu na duży ciężar, opierano go na przenośnej podpórce.
Arkebuz był bronią palną, która wykorzystywała proch strzelniczy do wystrzeliwania pocisków, zarówno metalowych, jak i ceramicznych. Jego charakterystyczną cechą była stosunkowo długa lufa, umożliwiająca precyzyjne strzelanie na znaczne odległości. Arkebuz często posiadał bardzo bogato inkrustowane loże, co czyniło go atrakcyjnym dla myśliwych.
Początkowo arkebuz posiadał zamek lontowy, który służył do zapalania prochu strzelniczego. Składał się on z dwóch części: lontu i komory zapalającej. Lont umieszczony w komorze zapalającej był zapalany po naciśnięciu spustu, a iskra przechodziła przez lont i powodowała zapalenie prochu strzelniczego. W XVI wieku arkebuz wyposażono dodatkowo w zamek kołowy, umożliwiający szybsze i łatwiejsze strzelanie.
Podczas używania arkebuzu konieczne było wsparcie bronii na przenośnej podpórce ze względu na jej duży ciężar. W Polsce arkebuz został wprowadzony przez Stefana Batorego i pozostawał popularny aż do końca XVII wieku. Jego obecność była powszechna w XV i XVI wieku, stanowiąc istotny element uzbrojenia i polowania w owym czasie.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj arkebuz w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę A
- awantaż
odchylenie kolby w prawo lub w lewo w stosunku do osi luf .
- aport
przynoszenie na rozkaz przez psa ubitej zwierany drobnej i oddawanie jej do rąk myśliwego.
- antenaire
nazwa sokoła schwytanego w okresie od stycznia do marca.
- anons
1) zawiadomienie myśliwego przez psa o odznalezieniu dochodzonej zwierzyny,
2) powrót psa do myśliwego od znalezionej w gąszczu zwierzyny.
- atawizm
zjawisko sporadycznego występowania w organizmie cech dla niego nietypowych, charakterystycznych jednak dla jego dalekich przodków.
- amunicja myśliwska
naboje do broni myśliwskiej; dzieli się na śrutową i kulową. A. śrutowa przeznaczona jest do broni myśliwskiej o lufach gładkich i służy do polowania na zwierzynę drobną oraz duże (...)
- aporter
pies myśliwski ułożony do aportowania zwierzyny.
- albinizm, bielactwo
wrodzony brak barwnika u osobników gatunku, którego przedstawiciele są normalnie ubarwieni. Skóra zwierząt dotkniętych a. jest biała, włosy białe, upierzenie ptaków białe, tęczówka oka (...)
- Artemida
grecka bogini łowów, dziewicza opiekunka zwierząt, utożsamiana z rzymską boginią Dianą, córka Zeusa i Latony. Ulubionym miejscem łowów Artemidy była górzysta Arkadia.