Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: czernienie luf

czernienie luf, czernienie luf, brunirowanie, oksydowanie

wytwarzanie na metalowych częściach broni powłoki ochronnej zabezpieczającej przed rdzą, Polega to na sztucznym wywoływaniu rdzy (przez działanie kwasami, a następnie zaprawianiu olejem i polerowaniu).

Czernienie luf jest procesem, który ma na celu zabezpieczenie metalowych części broni przed rdzą poprzez wytworzenie powłoki ochronnej. Proces ten składa się z kilku etapów. Na początek metalowa część broni jest dokładnie oczyszczana i odtłuszczana, aby usunąć wszelkie zanieczyszczenia i tłuszcz. Następnie metal jest poddawany działaniu kwasów, które wywołują reakcję chemiczną powodującą powstawanie ciemnej powłoki ochronnej. Po tym etapie metal jest zaprawiany olejem, aby zabezpieczyć go przed dalszymi uszkodzeniami. Po zaprawieniu olejem następuje polerowanie, które ma na celu uzyskanie gładkiej powierzchni.

Czernienie luf jest bardzo istotnym procesem w utrzymaniu broni w dobrym stanie i chronieniu jej przed korozją i wilgocią. Powłoka ochronna, która powstaje w wyniku czernienia luf, ma za zadanie zabezpieczyć metalowe części broni przed uszkodzeniami spowodowanymi działaniem czynników atmosferycznych. Dzięki temu możliwe jest dłuższe użytkowanie broni bez konieczności jej naprawiania.

Proces czernienia luf można przeprowadzać samodzielnie, ale istnieje także możliwość skorzystania z usług profesjonalistów zajmujących się bronią palną. Profesjonaliści ci posiadają odpowiednią wiedzę i doświadczenie, co przyczynia się do uzyskania wysokiej jakości powłoki ochronnej. Dlatego też wiele osób decyduje się na skorzystanie z usług specjalistów w tym zakresie.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj czernienie luf w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę C

zobacz pełną listę haseł

czas ochronny

okres, w którym na mocy ustawy nie wolno polować na dany gatunek zwierzyny łownej; przeważnie obejmuje on czas rozrodu i wychowywania młodych.

chłodzić się

o zwierzynie: kąpać się w babrzysku.

chycać

o zającu i samie: poruszać się wolnymi skokami.

czarnuch

gwarowe określenie dzika.

ciągnięcie

powolne poruszanie się, wędrowanie żubrów, zwierzyny płowej, muflonów,

czaple, czaple (Ardeidae)

rodzina ptaków z rzędu brodzących. Mają długi dziób (ostro zakończony), szyję, skok i palce długie. Dobrze chodzą i pływają. W locie charakterystycznie wyginają szyję w kształcie (...)

chłyst

młody jeleń (byczek) przebywający w okresie rykowiska w pobliżu chmary, odpędzany przez stadnego byka.

czysty ptak

dzielny, doświadczony, dobrze ułożony ptak łowczy.

chrap

charakterystyczny głos wydawany przez łosia byka w czasie bukowiska.

ciecier

gwarowe, cietrzew kogut.