Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: dosiedzieć

dosiedzieć

o ptactwie nie uciekającym, które pozwoliło myśliwemu zbliżyć się do niego na odległość strzału.

Dosiedzieć – termin używany w kontekście polowania, oznacza zbliżenie się myśliwego do ptactwa nieuciekającego na odległość możliwą do oddania strzału. Jest to sytuacja, w której ptactwo nie reaguje ucieczką na zbliżającego się myśliwego, pozwalając mu na zajęcie korzystnej pozycji i oddanie skutecznego strzału.

W praktyce dosiadania wymaga od myśliwego skupienia uwagi, zachowania cierpliwości oraz umiejętności wykorzystania naturalnego terenu i roślinności do utrudnienia zauważenia przez ptactwo. Dosiedzenie ptactwa jest efektem subtelnej observacji zachowań zwierząt oraz umiejętnego wykorzystania taktyki łowieckiej.

Jest to ważne umiejętność dla myśliwych często polujących na ptactwo takie jak bażanty, kuropatwy czy dzikie kaczki. Dosiedzenie pozwala myśliwemu na uzyskanie korzystnej pozycji przed oddaniem strzału, co zwiększa szanse na skuteczne upolowanie zwierzęcia.

Dosiedzenie wymaga również znajomości zwyczajów i trybu życia danego gatunku ptaków oraz umiejętności interpretacji ich zachowań. Jest to więc nie tylko umiejętność fizyczna, ale także intelektualna, oparta na wiedzy o przyrodzie i zwierzętach łownych.

Warto podkreślić, że dosiedzenie wymaga od myśliwego odpowiedniej sprawności fizycznej i kondycji, ponieważ często wiąże się z długotrwałym skradaniem się w terenie naturalnym. Dochodzi tutaj kluczowy aspekt etyki łowieckiej - umiejętność oddania szybkiego i precyzyjnego strzału podczas dosiadania ma zasadnicze znaczenia dla minimalizowania cierpienia zwierzęcia po trafieniu.

Dosiedzenie można więc określić jako taktyczne zbliżenie się do ptactwa nieuciekającym w celu wykonania precyzyjnego strzału, będące jedną z kluczowych umiejętności myśliwego polującego na tego typu zwierzynę.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj dosiedzieć w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę D

zobacz pełną listę haseł

dojść

1) o zwierzynie: ujść po strzale, a następnie paść;
2) postrzałka: odszukać, a następnie dostrzelić postrzeloną zwierzynę.

drgubica

dawniej używana sieć myśliwska.

degeneracja osobnicza

degeneracja spowodowana przez czynniki środowiskowe (niedziedziczna).

dzikarz

pies używany do polowań na dziki. Z psów rasowych używa się teriery, jamniki, gończe i łajki. Oprócz wymienionych można również używać małych psów nierasowych.

derkanie

głos wydawany przez derkacza.

Diana

rzymska bogini łowów utożsamiana z grecką Artemidą.

dwunastka

śrutowa broń myśliwska kalibru 12mm.

degeneracja dziedziczna

degeneracja będąca wynikiem zmian dotychczasowego układu genów pod wpływem niekorzystnych czynników.

drozd kwiczoł

inaczej kwiczoł.

drapieżnik mały

gatunki łowne w Polsce to borsuk, lis, jenot, norka amerykańska, kuna leśna, kuna domowa, tchórz.