Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: dźwięk główny

dźwięk główny

inaczej korkowanie.

Dźwięk główny, zwany również korkowaniem, jest trzecią zwrotką pieśni samca głuszca - ptaka z rodziny kurowatych. Jest to charakterystyczny dźwięk emitowany przez ptaki samce podczas okresu godowego, mający na celu przyciągnięcie samic oraz ogłoszenie swojego terytorium innym samcom.

Korkowanie jest zazwyczaj generowane poprzez szybkie uderzenia skrzydeł i wydawanie serii dźwięków przypominających odgłos kapania wody. Dźwięki te są najczęściej słyszalne wczesnym rankiem oraz podczas zmierzchu, gdy ptaki te aktywnie komunikują się ze sobą.

Dźwięk główny stanowi istotny element zachowań godowych i społecznych gatunków z rodziny kurowatych, a także odgrywa ważną rolę w ich biologii rozrodczej. Warto również nadmienić, że ten charakterystyczny dźwięk może być istotnym elementem identyfikacyjnym dla ornitologów oraz miłośników przyrody podczas obserwacji terenowych.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj dźwięk główny w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę D

zobacz pełną listę haseł

dojeżdżacz, dojeżdżacz, objezdnik

menerfory chartów lub gończych, kierujący nimi podczas polowań par force.

damasceńska stal, damasceńska stal, dziwer

rodzaj stali powstałej ze stopu żelaza z węglem, o budowie złożonej z dwu składników strukturalnych, różniących się odpornością na działanie kwasów. Ziarna tych składników lub ich (...)

dołować

o broni myśliwskiej, która mimo prawidłowego celowania bije poniżej celu.

defilator

o zwierzęciu przesuwającym się równolegle przed linią myśliwych.

dominus castorum

inaczej pan bobrowy.

drapieżne ssaki, drapieżne ssaki (Carnivora)

rząd ssaków obejmujący około 270 gatunków (w Polsce 13), o uzębieniu przystosowanym do cięcia i rozrywania zabijanych przez siebie zwierząt, nogach zaopatrzonych w silne pazury, np. wilki, (...)

dostać

1) upolować zwierzynę;
2) o zwierzynie, która została trafiona.

duszehubka

bardzo wąskie czółno używane do polowań na kaczki.

dymorfizm sezonowy

zróżnicowanie szaty zewnętrznej osobnika w różnych porach roku, np. sama w okresie wiosenno-letnim ma suknię rdzawobrązową, a w zimie popielatoszarą.

dokarmiać

w czasie zimy dostarczać zwierzynie dodatkowego pożywienia, np.: liściarkę, siano, żołędzie, kasztany, buraki, ziemniaki, poślad, sól itp.