Definicja hasła: Galicyjskie Towarzystwo Łowieckie
- Galicyjskie Towarzystwo Łowieckie
założone w 1876 r. przez Włodzimierza Dzieduszyckiego, obejmowało swym zasięgiem całą Małopolskę. Uważane jest za pierwowzór PZŁ. Towarzystwo to wydawało pierwsze polskie czasopismo łowieckie - miesięcznik Łowiec ("pierwszy numer wyd. 10 stycznia 1878 r.). W 1921 r. GTŁ zmieniło nazwę na Małopolskie Towarzystwo Łowieckie, które w 1926 r. weszło w skład Centralnego Związku Polskich. Stowarzyszeń Łowieckich, przekształconego następnie w 1929 r. w Polski Związek Stowarzyszeń Łowieckich.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj Galicyjskie Towarzystwo Łowieckie w wyszukiwarce Google
Komentarze użytkowników
Podziel się informacjami z innymi użytkownikami strony.
Jeśli znasz lepszą definicję lub ciekawostki dotyczące hasła Galicyjskie Towarzystwo Łowieckie, napisz tutaj:
Inne hasła na literę G
- gorączka myśliwska
podniecenie, ogarniające myśliwego na widok ukazującej się zwierzyny; nieopanowane utrudnia precyzyjne oddanie strzału.
- grzybkować, grzybkować, rozkwitać
o pocisku kulowym, który w tuszy zwierzęcia przybiera kształt grzybka.
- gończy
pies myśliwski służący do wypędzania zwierzyny z miotu, który podczas pracy głosi gonioną zwierzynę.
- gawra, gawra, budowisko
miejsce, w którym niedźwiedź przesypia zimę i gdzie przychodzą na świat młode.
- gody
okres godowy u zwierzyny, np. rykowisko u jeleni, cieczka lisów czy tokowisko cietrzewi.
- gołębiowate, gołębiowate (Columbiformes)
rząd ptaków obejmujący liczne gatunki. W Polsce występują: gołąb grzywacz, turkawka, gołąb siniak i synogarlica turecka (synantrop - przywędrowała do Polski w 1949 r.). Ptakiem łownym (...)
- gordon seter
pies myśliwski, zwany inaczej selerem szkockim, maści czarnej podpalanej. Najbardziej odporny ze wszystkich seterów na trudy polowania. Posiada zdolność pracy zarówno górnym jak i dolnym (...)
- garbić się
o zwierzynie, która po otrzymaniu postrzału na miękkie charakterystycznie wygina grzbiet.
- gwint
spiralne nacięcie powierzchni przewodu lufy w broni kulowej, mające na celu nadanie pociskowi ruchu obrotowego wokół jego osi.
- glokanie
inaczej korkowanie.