Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: gorączka myśliwska

gorączka myśliwska

podniecenie, ogarniające myśliwego na widok ukazującej się zwierzyny; nieopanowane utrudnia precyzyjne oddanie strzału.

Gorączka myśliwska to stan emocjonalny, który ogarnia myśliwego na widok zwierzyny. Jest to reakcja podniecenia wywołana przez samo pojawienie się lub bliskość zwierzęcia łownego. Myśliwi doświadczają silnego pobudzenia i ekscytacji, które mogą utrudniać precyzyjne oddanie strzału. Gorączka myśliwska jest naturalnym zjawiskiem znanym każdemu myśliwemu i może być bardzo silna, wpływając na umiejętność celowania.

Myśliwi muszą opanować ten stan oraz skupić się na celu, aby móc oddać precyzyjny strzał. Jest to istotne zarówno dla celów etycznych, jak i bezpieczeństwa podczas polowania. Samo przeżycie gorączki myśliwskiej może być traktowane zarówno jako pozytywne doznanie, jak i jedno z najbardziej ekscytujących elementów polowania. Jednakże, kontrolowanie tej emocji jest kluczowe dla skutecznego polowania oraz zapewnienia szybkiej i humanitarnej śmierci żerującemu zwierzęciu.

Praktykowanie samokontroli oraz zachowanie spokoju podczas przeżywania gorączki myśliwskiej wymagać może lat praktyki i doświadczeń w terenie łowieckim. Myśliwi uczą się opanowania tego stanu emocjonalnego poprzez świadome oddychanie, techniki relaksacyjne oraz koncentrację na celu, co pozwala im osiągnąć lepsze rezultaty podczas polowań.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj gorączka myśliwska w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę G

zobacz pełną listę haseł

gąsior

samiec gęsi.

grandle

inaczej haki.

gnieździć

inaczej gniazdować.

gody

okres godowy u zwierzyny, np. rykowisko u jeleni, cieczka lisów czy tokowisko cietrzewi.

grzęzy

wymiona samic zwierzyny płowej.

gwizd

1) głos sionki i jarząbka;
2) ryj dzika.

gach

samiec zająca.

grabarz

pies myśliwski zakopujący odnalezioną zwierzynę. Jest to cecha dyskwalifikująca psa z polowań.

grankulka

dawna nazwa kuli do strzelby śrutowej. Grandkulka była większa od lojtki, a mniejsza od normalnej kuli. Nazwa pochodzi od jej graniastego kształtu. Nabój zawierał kilka sztuk grandkulki.

gęś białoczelna, białoczółka, gęś białoczelna, białoczółka (Anser albifrons Scop)

gęś mniejsza od gęgawy, długość ciała 66-75 cm, rozpiętość skrzydeł 115 cm, ciężar w granicach 2-3 kg. Na czole posiada charakterystyczną białą plamę, otaczającą nasadową (...)