Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: gubić

gubić

1) o myśliwym: nie znaleźć strzelonej zwierzyny;
2) o psie: zgubić trop lub wiatr.

Gubić to termin używany w kontekście polowania oraz pracy psów myśliwskich. Odwołuje się on do dwóch głównych znaczeń. Pierwsze dotyczy sytuacji, w której myśliwy nie odnajduje zwierzęcia, które zostało przez niego uprzednio postrzelone. Może to być spowodowane różnymi czynnikami, takimi jak niewłaściwe trafienie, czy też ucieczka zwierzyny w gęstym terenie. W takiej sytuacji mówi się, że myśliwy "gubi" strzeloną zwierzynę.

Drugie znaczenie dotyczy psów myśliwskich i odnosi się do utraty tropu lub wiatru przez psa podczas polowania. Psy myśliwskie są szkolone do śledzenia zapachów i tropienia zwierząt, jednakże mogą one czasem "zgubić" ślad – zwłaszcza gdy teren staje się trudny lub zapachy mieszają się z innymi aromatami. Owiędnięcie lub zmiana kierunku wiatru również może sprawić, że pies zgubi trop lub wiatr.

Kluczowa jest tu więc umiejętność pracy zarówno samego myśliwego, jak i jego psa - konieczne jest utrzymanie odpowiedniej koncentracji oraz umiejętność interpretacji oznak terenowych i ruchów zwierzyny. Sytuacje gubienia mogą skutkować zarówno zerwaniem jednej linii polowania, jak i być elementem większej strategii podczas polowania zbiorowego.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj gubić w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę G

zobacz pełną listę haseł

grankulka

dawna nazwa kuli do strzelby śrutowej. Grandkulka była większa od lojtki, a mniejsza od normalnej kuli. Nazwa pochodzi od jej graniastego kształtu. Nabój zawierał kilka sztuk grandkulki.

gomóła

jeleń byk po zrzuceniu wieńca.

gon

okres godowy kozic; 2. głos psów podczas pędzenia zwierzyny w miocie,

grzywa

gęsta długa sierść na szyi i karku byków żubra, łosia, jelenia oraz grzbiecie kozicy.

grzęzy

wymiona samic zwierzyny płowej.

gawra, gawra, budowisko

miejsce, w którym niedźwiedź przesypia zimę i gdzie przychodzą na świat młode.

gołąb grzywacz, gołąb grzywacz (Columba palumbus L.)

ptak z rzędu gołębiowatych, największy z polskich dzikich gołębi. Upierzenie szaroniebieskie, na skrzydłach białe pręgi; u osobników dorosłych biała pręga po bokach szyi. Długość (...)

grawerunek

wklęsłe lub wypukłe rysunki zdobiące metalowe części broni myśliwskiej.

gruba

o szczennej waderze lub liszce: nosząca płód.

gęś białoczelna, białoczółka, gęś białoczelna, białoczółka (Anser albifrons Scop)

gęś mniejsza od gęgawy, długość ciała 66-75 cm, rozpiętość skrzydeł 115 cm, ciężar w granicach 2-3 kg. Na czole posiada charakterystyczną białą plamę, otaczającą nasadową (...)