Definicja hasła: gubić
- gubić
1) o myśliwym: nie znaleźć strzelonej zwierzyny;
2) o psie: zgubić trop lub wiatr.
Gubić to termin używany w kontekście polowania oraz pracy psów myśliwskich. Odwołuje się on do dwóch głównych znaczeń. Pierwsze dotyczy sytuacji, w której myśliwy nie odnajduje zwierzęcia, które zostało przez niego uprzednio postrzelone. Może to być spowodowane różnymi czynnikami, takimi jak niewłaściwe trafienie, czy też ucieczka zwierzyny w gęstym terenie. W takiej sytuacji mówi się, że myśliwy "gubi" strzeloną zwierzynę.
Drugie znaczenie dotyczy psów myśliwskich i odnosi się do utraty tropu lub wiatru przez psa podczas polowania. Psy myśliwskie są szkolone do śledzenia zapachów i tropienia zwierząt, jednakże mogą one czasem "zgubić" ślad – zwłaszcza gdy teren staje się trudny lub zapachy mieszają się z innymi aromatami. Owiędnięcie lub zmiana kierunku wiatru również może sprawić, że pies zgubi trop lub wiatr.
Kluczowa jest tu więc umiejętność pracy zarówno samego myśliwego, jak i jego psa - konieczne jest utrzymanie odpowiedniej koncentracji oraz umiejętność interpretacji oznak terenowych i ruchów zwierzyny. Sytuacje gubienia mogą skutkować zarówno zerwaniem jednej linii polowania, jak i być elementem większej strategii podczas polowania zbiorowego.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj gubić w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę G
- gamrat
odyniec w okresie huczki.
- gończarz
myśliwy polujący z psami gończymi.
- gęś gęgawa, gęś gęgawa (Anser anser L.)
największa z gęsi występujących w Polsce. Długość ciała 85-90 cm, rozpiętość skrzydeł około 170 cm, ciężar 2,3-3,5 kg. Przedstawiciele obu płci posiadają podobne szaropopiełate (...)
- gały
oczy zająca.
- gonić się
o sukach psów i lisów: być w stanie gotowości do zapłodnienia.
- gordon seter
pies myśliwski, zwany inaczej selerem szkockim, maści czarnej podpalanej. Najbardziej odporny ze wszystkich seterów na trudy polowania. Posiada zdolność pracy zarówno górnym jak i dolnym (...)
- grajcarkowaty
o porożu kozła w kształcie podobnym do korkociągu (zob. mylkusy).
- gałęźnik
młody ptak drapieżny wychodzący już z gniazda i przebywający na sąsiednich gałęziach, lecz nie umiejący jeszcze dobrze latać. Chętnie brany jest na ptaka łowczego.