Definicja hasła: gołębiarka
- gołębiarka
broń śrutowa przeznaczona do strzelania sportowego (przeważnie kaliber 12mm). Dawniej na zawodach strzelano do wypuszczonych z budek gołębi i stąd pochodzi nazwa tej broni. Szyna gołębiarki jest tak zbudowana, że przy strzale broń ta ma naturalne celowe górowanie.
Gołębiarka to broń śrutowa, używana głównie w celach sportowych. Jest to długa broń o długości około 1,2 metra i wadze około 3 kilogramów, z lufą o długości około 70 centymetrów oraz kalibrze 12 mm. Charakterystyczną cechą gołębiarki jest obecność szyny z górowaniem, co umożliwia precyzyjne celowanie podczas strzelania. Nazwa tej broni pochodzi od historycznego wykorzystania na zawodach strzeleckich, gdzie uczestnicy strzelali do wypuszczanych z budek gołębi.
Gołębiarki są często wykorzystywane do strzelania sportowego, zarówno do tarcz jak i innych celów statycznych. W przeszłości były one również używane do strzelania do żywych gołębi, jednak obecnie praktyki te są zakazane. Strzelanie z gołębiarki wymaga dużego skupienia oraz precyzji, ponieważ broń ta ma naturalne tendencje do górowania podczas strzału. Dlatego też posługujący się nią muszą być dobrze wyszkoleni i utrzymać stabilność przy oddawaniu strzału.
Gołębiarka jest jedną z najstarszych broni śrutowych nadal wykorzystywanych w sporcie. Jej historyczne znaczenie oraz specyficzne cechy konstrukcyjne czynią ją unikalną bronią sportową, która wymaga od użytkownika zaawansowanych umiejętności technicznych oraz taktycznych.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj gołębiarka w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę G
- gon
okres godowy kozic; 2. głos psów podczas pędzenia zwierzyny w miocie,
- gomółka
samiec okresowo nie posiadający poroża
- gwintówka
staropolska nazwa broni myśliwskiej gwintowanej.
- gęś gęgawa, gęś gęgawa (Anser anser L.)
największa z gęsi występujących w Polsce. Długość ciała 85-90 cm, rozpiętość skrzydeł około 170 cm, ciężar 2,3-3,5 kg. Przedstawiciele obu płci posiadają podobne szaropopiełate (...)
- grzanka
mały kawałek chleba usmażony w odpowiedniej przyprawie, służący jako przynęta na lisa.
- gonić
o psie myśliwskim: ścigać zwierzynę.
- gniazdo sztuczne
osłona przygotowana przez człowieka, mająca na celu zwabienie ptaka łownego do założenia tam gniazda. Najczęściej buduje się różnego rodzaju kosze dla kaczek. gniazdosz - ostatnie (...)
- gody
okres godowy u zwierzyny, np. rykowisko u jeleni, cieczka lisów czy tokowisko cietrzewi.
- grajcarkowaty
o porożu kozła w kształcie podobnym do korkociągu (zob. mylkusy).
- górować
o broni myśliwskiej, która mimo prawidłowego celowania bije powyżej celu.