Definicja hasła: gon
- gon
okres godowy kozic; 2. głos psów podczas pędzenia zwierzyny w miocie,
Gon to okres godowy kozic, który zazwyczaj trwa od połowy marca do połowy maja. W tym czasie samce kozic wydają charakterystyczny głos, zwany gonem, aby przyciągnąć samice. Głos ten jest bardzo donośny i można go usłyszeć na duże odległości. Samce wydają go wielokrotnie, aż do momentu, gdy samica się pojawi.
Drugie znaczenie słowa „gon” to głos psów podczas pędzenia zwierzyny w miocie. Głos ten jest bardzo donośny i można go usłyszeć na duże odległości. Jest to sposób na ostrzeganie innych myśliwych o obecności zwierzyny w okolicy. Głos ten jest również używany do przywołania innych psów myśliwskich, aby pomogli w polowaniu.
Gon jest ważnym elementem łowiectwa i ma istotne znaczenie dla myśliwych i ich psów. Dzięki niemu myśliwi mogą lepiej śledzić i polować na zwierzynę oraz ostrzegać innych o jej obecności. Termin "gon" odnosi się zarówno do fenomenu naturalnego (okres godowy kozic) jak i aktywności ludzkiej (głosy psów podczas pędzenia zwierzyny), przedstawiając szeroki zakres działań i zjawisk związanych z myślistwem.
Podczas okresu godowego "gon" pełni istotną rolę w zachowaniach społecznych kozic, wpływając na ich interakcje i hierarchię w stadzie. Natomiast w kontekście pędzenia zwierzyny "gon" stanowi nie tylko informację o obecności zdobyczy, ale także służy koordynacji działań między psami myśliwskimi oraz informuje inne osoby polujące o aktualnej sytuacji łowieckiej.
W rezultacie termin "gon" łączy aspekty biologiczne (godowy okres kozic) z praktykami łowieckimi (prowadzenie psów w polowaniu), tworząc integralną część przebiegu łowieckiego sezonu oraz skutecznej strategii zdobywania zwierzyny.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj gon w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę G
- gołębiarz
inaczej jastrząb gołębiarz.
- gwizd
1) głos sionki i jarząbka;
2) ryj dzika.
- glokanie
inaczej korkowanie.
- grzać się
o samicach psów, lisów, wilków, sarn i jeleni: wykazywać objawy popędu płciowego.
- guldynka
staropolska myśliwska strzelba gwintowana, wyrabiana w XVII i XVIII w. Pierwsze g. miały zamki kołowe, późniejsze skałkowe.
- guzikarz
młody kozioł noszący poroże w kształcie guzików (zob. kryterium odstrzału selekcyjnego).
- garbić się
o zwierzynie, która po otrzymaniu postrzału na miękkie charakterystycznie wygina grzbiet.
- głosić
o psie myśliwskim: oznajmiać za pomocą głosu myśliwemu znalezienie tropu zwierza lub jego osaczenie.
- grzybkować, grzybkować, rozkwitać
o pocisku kulowym, który w tuszy zwierzęcia przybiera kształt grzybka.
- głowienka, kaczka rdzawogłowa, głowienka, kaczka rdzawogłowa (Aythya ferina L.)
kaczka z rzędu blaszkodziobych należąca do grążyc, jedna z najpospolitszych w Polsce. Kaczor w upierzeniu godowym ma głowę i szyję rdzawokasztanowate, wole i pierś czarne, grzbiet, pokrywy (...)