Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: gęś mała

gęś mała, gęś mała (Anser erythropus L.)

najmniejsza z występujących w Polsce gęsi. Długość ciała 60 cm, rozpiętość skrzydeł 105 cm, ciężar 1,5-2 kg, ciemniejsza od g. białoczelnej. Biała plama na czole zachodzi między oczy. Ptak łowny.

Gęś mała jest najmniejszą gęsią występującą w Polsce. Jej długość ciała wynosi około 60 cm, a rozpiętość skrzydeł 105 cm. Ciężar ptaka wynosi od 1,5 do 2 kg. Jest ciemniejsza od gęsi białoczelnej. Na czole ma białą plamę, która zachodzi między oczy. Gęś mała jest ptakiem łownym.

Gęś mała jest zazwyczaj spotykana na terenach bagiennych i mokradłach, gdzie może znaleźć odpowiednie warunki do życia i żerowania. Ptak ten lubi zbiorniki wodne, takie jak jeziora, stawy i rzeki. Jest to ptak wszystkożerny, który żywi się różnymi owadami, larwami i innymi drobnymi bezkręgowcami. Gęsi te szukają pożywienia na powierzchni wody lub na brzegach zbiorników wodnych.

Gęś mała jest ptakiem łownym i może być polowana przez myśliwych. Jest to ptak bardzo trudny do upolowania ze względu na swoje szybkie loty i umiejętność skrywania się w trudno dostępnych miejscach. Gdy gęsi siedzą na powierzchni wody, szybko uciekają po usłyszeniu dźwięku strzału lub widoku myśliwego.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj gęś mała w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę G

zobacz pełną listę haseł

gęś mała, gęś mała (Anser erythropus L.)

najmniejsza z występujących w Polsce gęsi. Długość ciała 60 cm, rozpiętość skrzydeł 105 cm, ciężar 1,5-2 kg, ciemniejsza od g. białoczelnej. Biała plama na czole zachodzi między (...)

gniazdować, gniazdować, gnieździć się

o ptakach: zakładać gniazda.

gastrolity
(...)

gęś białoczelna, białoczółka, gęś białoczelna, białoczółka (Anser albifrons Scop)

gęś mniejsza od gęgawy, długość ciała 66-75 cm, rozpiętość skrzydeł 115 cm, ciężar w granicach 2-3 kg. Na czole posiada charakterystyczną białą plamę, otaczającą nasadową (...)

gęba

pysk żubra, muflona, kozicy i zwierzyny płowej.

guldynka

staropolska myśliwska strzelba gwintowana, wyrabiana w XVII i XVIII w. Pierwsze g. miały zamki kołowe, późniejsze skałkowe.

grankulka

dawna nazwa kuli do strzelby śrutowej. Grandkulka była większa od lojtki, a mniejsza od normalnej kuli. Nazwa pochodzi od jej graniastego kształtu. Nabój zawierał kilka sztuk grandkulki.

gonić się

o sukach psów i lisów: być w stanie gotowości do zapłodnienia.

gryfon francuski

mało popularna w Polsce rasa wyżłów. Sierść gryfona francuskiego charakterystycznie powykręcana i stercząca zabezpiecza go doskonale podczas pracy w szuwarach.

grot

1) ostre zakończenie oszczepu;
2) zakończenie iglicy;
3) odnoga kończąca tykę w parostkach kozła;
4) ostre zakończenie odnogi w wieńcu jelenia;
5) zakończenie (...)