Definicja hasła: głosić
- głosić
o psie myśliwskim: oznajmiać za pomocą głosu myśliwemu znalezienie tropu zwierza lub jego osaczenie.
Głoszenie to jedna z najważniejszych umiejętności psów myśliwskich. Jest to szczególny rodzaj komunikacji między psem a myśliwym, który pozwala na współpracę w polowaniu. Głoszenie polega na tym, że pies wydaje określone dźwięki, aby oznajmić myśliwemu znalezienie tropu zwierza lub jego osaczenie.
Pies może głosić w różny sposób, w zależności od tego, jakiego rodzaju zwierzę śledzi. Na przykład, jeśli pies śledzi jelenia, może wydawać głośne skomlenia lub szczekanie. Jeśli pies śledzi lisa lub innego drobnego zwierzęcia, może wydawać cichsze dźwięki, takie jak szelest lub szuranie. Głoszenie ma również inne funkcje niż tylko informowanie myśliwego o tropach zwierząt.
Pies może również głosić, aby ostrzec innych psów myśliwskich o nadchodzącym niebezpieczeństwie lub ostrzec swojego pana o obecności dzikich zwierząt. Głoszenie jest również uważane za formę komunikacji między psami i może być uznawane za rodzaj mowy psów.
Warto podkreślić, że dla myśliwego umiejętność interpretacji głosu psa myśliwskiego jest kluczowa podczas polowania. Myślistwo z udziałem psów opiera się w dużej mierze na tej specyficznej formie komunikacji, co czyni ją niezbędną zarówno dla skuteczności polowania, jak i bezpieczeństwa uczestników.
Podsumowując, głoszenie jest istotnym elementem pracy psów myśliwskich polegającym na emitowaniu określonych dźwięków informujących o tropach zwierząt oraz innych zagrożeniach podczas polowania. Ta umiejętność łączy się z naturalnym instynktem zwierzaka oraz specjalistycznym treningiem dostosowanym do konkretnych warunków łowieckich.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj głosić w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę G
- głuszka, głuszka, głuszyca
samica głuszca.
- gubić się
o ptaku łowczym lub psie: oddalić się poza zasięg kontaktu z myśliwym.
- górować
o broni myśliwskiej, która mimo prawidłowego celowania bije powyżej celu.
- gruchanie
głos wydawany przez gołębie.
- gęś białoczelna, białoczółka, gęś białoczelna, białoczółka (Anser albifrons Scop)
gęś mniejsza od gęgawy, długość ciała 66-75 cm, rozpiętość skrzydeł 115 cm, ciężar w granicach 2-3 kg. Na czole posiada charakterystyczną białą plamę, otaczającą nasadową (...)
- gospodarstwo łowieckie
dział gospodarki obejmujący planowe gospodarowanie zwierzyną, zgodnie z potrzebami społecznymi i wymogami ochrony przyrody. Obejmuje hodowlę i ochronę zwierzyny, organizację polowań oraz (...)
- gaik
dawniej miejsce, w którym ptasznik rozstawiał swoje sieci.
- gniazdownik
(zwykle w liczbie mnogiej) 1) ptak, który po wylęgu pozostaje w gnieździe, ponieważ wymaga opieki i karmienia. Dopiero po pewnym czasie osiąga samodzielność i opuszcza gniazdo;
2) w (...)
- gonić się
o sukach psów i lisów: być w stanie gotowości do zapłodnienia.
- glot
staropolska nazwa śrutu.