Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: głosić

głosić

o psie myśliwskim: oznajmiać za pomocą głosu myśliwemu znalezienie tropu zwierza lub jego osaczenie.

Głoszenie to jedna z najważniejszych umiejętności psów myśliwskich. Jest to szczególny rodzaj komunikacji między psem a myśliwym, który pozwala na współpracę w polowaniu. Głoszenie polega na tym, że pies wydaje określone dźwięki, aby oznajmić myśliwemu znalezienie tropu zwierza lub jego osaczenie.

Pies może głosić w różny sposób, w zależności od tego, jakiego rodzaju zwierzę śledzi. Na przykład, jeśli pies śledzi jelenia, może wydawać głośne skomlenia lub szczekanie. Jeśli pies śledzi lisa lub innego drobnego zwierzęcia, może wydawać cichsze dźwięki, takie jak szelest lub szuranie. Głoszenie ma również inne funkcje niż tylko informowanie myśliwego o tropach zwierząt.

Pies może również głosić, aby ostrzec innych psów myśliwskich o nadchodzącym niebezpieczeństwie lub ostrzec swojego pana o obecności dzikich zwierząt. Głoszenie jest również uważane za formę komunikacji między psami i może być uznawane za rodzaj mowy psów.

Warto podkreślić, że dla myśliwego umiejętność interpretacji głosu psa myśliwskiego jest kluczowa podczas polowania. Myślistwo z udziałem psów opiera się w dużej mierze na tej specyficznej formie komunikacji, co czyni ją niezbędną zarówno dla skuteczności polowania, jak i bezpieczeństwa uczestników.

Podsumowując, głoszenie jest istotnym elementem pracy psów myśliwskich polegającym na emitowaniu określonych dźwięków informujących o tropach zwierząt oraz innych zagrożeniach podczas polowania. Ta umiejętność łączy się z naturalnym instynktem zwierzaka oraz specjalistycznym treningiem dostosowanym do konkretnych warunków łowieckich.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj głosić w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę G

zobacz pełną listę haseł

guziki

forma pierwszego poroża kozła w formie wypukłych guzików lub malutkich czubków.

gniazdo

miejsce lęgowe wszystkich ptaków oraz niektórych ssaków, np. wilka czy lisa.

gołębiowate, gołębiowate (Columbiformes)

rząd ptaków obejmujący liczne gatunki. W Polsce występują: gołąb grzywacz, turkawka, gołąb siniak i synogarlica turecka (synantrop - przywędrowała do Polski w 1949 r.). Ptakiem łownym (...)

guldynka

staropolska myśliwska strzelba gwintowana, wyrabiana w XVII i XVIII w. Pierwsze g. miały zamki kołowe, późniejsze skałkowe.

gwizd

1) głos sionki i jarząbka;
2) ryj dzika.

Greener

angielska fabryka broni śrutowej.

gwint

spiralne nacięcie powierzchni przewodu lufy w broni kulowej, mające na celu nadanie pociskowi ruchu obrotowego wokół jego osi.

grot

1) ostre zakończenie oszczepu;
2) zakończenie iglicy;
3) odnoga kończąca tykę w parostkach kozła;
4) ostre zakończenie odnogi w wieńcu jelenia;
5) zakończenie (...)

gomóła

jeleń byk po zrzuceniu wieńca.

grankulka

dawna nazwa kuli do strzelby śrutowej. Grandkulka była większa od lojtki, a mniejsza od normalnej kuli. Nazwa pochodzi od jej graniastego kształtu. Nabój zawierał kilka sztuk grandkulki.