Definicja hasła: guzikarz
- guzikarz
młody kozioł noszący poroże w kształcie guzików (zob. kryterium odstrzału selekcyjnego).
Guzikarz to termin używany w łowiectwie do określenia młodego kozła, który charakteryzuje się porożem w kształcie guzików. W kontekście klasyfikacji wiekowej rogaczy, guzikarze są zaliczani do klasy I, która obejmuje rogacze w wieku od 1 do 2 lat. Istnieją także inne kategorie wiekowe, takie jak klasa II (3-4 lata) i klasa III (5 lat i starsze), które służą do precyzyjnego określenia wieku osobników.
W ramach rogaczy selekcyjnych, guzikarze znajdują się w pierwszej klasie razem z szpicakami, myłkusami oraz bardzo słabymi widłakami (w drugim porożu - 3 roku życia). Oznacza to, że guzikarze stanowią istotny element populacji rogaczy objętych selekcją w kontekście utrzymania zdrowia i równowagi populacji tej grupy zwierząt.
Ponadto, warto zaznaczyć, że selekcja kóz i koźląt odbywa się według tych samych zasad co selekcja łań i cieląt. Jest to istotne zarówno dla utrzymania równowagi populacyjnej, jak i zdrowia oraz genetyki całej populacji rogaczy.
Warto podkreślić, że termin "guzikarz" łączy ze sobą zarówno cechy fizyczne danego osobnika (poroże), jak i jego status wiekowy. W ten sposób umożliwia precyzyjną klasyfikację osobników w kontekście łowieckiego zarządzania populacją rogaczy.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj guzikarz w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę G
- gryfon francuski
mało popularna w Polsce rasa wyżłów. Sierść gryfona francuskiego charakterystycznie powykręcana i stercząca zabezpiecza go doskonale podczas pracy w szuwarach.
- ględzenie
głos wydawany przez łanie w czasie rykowiska.
- górować
o broni myśliwskiej, która mimo prawidłowego celowania bije powyżej celu.
- gnieździć
inaczej gniazdować.
- gwintówka
staropolska nazwa broni myśliwskiej gwintowanej.
- gołębiarka
broń śrutowa przeznaczona do strzelania sportowego (przeważnie kaliber 12mm). Dawniej na zawodach strzelano do wypuszczonych z budek gołębi i stąd pochodzi nazwa tej broni. Szyna gołębiarki (...)
- glot
staropolska nazwa śrutu.
- grot
1) ostre zakończenie oszczepu;
2) zakończenie iglicy;
3) odnoga kończąca tykę w parostkach kozła;
4) ostre zakończenie odnogi w wieńcu jelenia;
5) zakończenie (...)
- głownia
klinga, ostrze białej broni - kordelasa, szabli itp.