Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: gąsior

gąsior

samiec gęsi.

Gąsior to samiec gęsi, który jest zazwyczaj większy i cięższy od samicy. Ma dłuższy i bardziej wyrazisty dziób oraz dłuższe i bardziej wyraziste pióra na szyi. Gąsior ma również charakterystyczny głos, który jest głośniejszy i bardziej donośny niż głos samicy. Gąsior jest zazwyczaj bardziej agresywny niż samica, a także bardziej skłonny do broni swojego terytorium przed innymi ptakami.

Gąsior jest odpowiedzialny za ochronę swojej rodziny i terytorium przed drapieżnikami. Jego agresywne zachowanie może być skuteczne w odstraszaniu drapieżników, takich jak lisy, wilki lub nawet inne ptaki. Gąsior może również stać się bardzo obronny wobec innych ptaków, które mogą chcieć zagarnąć jego terytorium lub pozbawić go pożywienia.

Gąsior jest również odpowiedzialny za wyszukiwanie pożywienia dla swojej rodziny. Jego silne pióra na szyi pomagają mu wykopać pożywienie z podłoża, a także wykrywać potencjalne niebezpieczeństwa. Gdy gąsior znajdzie pożywienie, wraca do swojej rodziny i podzieli się nim ze swoją partnerką i młodymi.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj gąsior w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę G

zobacz pełną listę haseł

guzikarz

młody kozioł noszący poroże w kształcie guzików (zob. kryterium odstrzału selekcyjnego).

grzebiące

inaczej kumki.

grot

1) ostre zakończenie oszczepu;
2) zakończenie iglicy;
3) odnoga kończąca tykę w parostkach kozła;
4) ostre zakończenie odnogi w wieńcu jelenia;
5) zakończenie (...)

grzywacz

inaczej gołąb grzywacz.

grawerunek

wklęsłe lub wypukłe rysunki zdobiące metalowe części broni myśliwskiej.

gniazdownik

(zwykle w liczbie mnogiej) 1) ptak, który po wylęgu pozostaje w gnieździe, ponieważ wymaga opieki i karmienia. Dopiero po pewnym czasie osiąga samodzielność i opuszcza gniazdo;
2) w (...)

głownia

klinga, ostrze białej broni - kordelasa, szabli itp.

gończy

pies myśliwski służący do wypędzania zwierzyny z miotu, który podczas pracy głosi gonioną zwierzynę.

gamrat

odyniec w okresie huczki.

glokanie

inaczej korkowanie.