Definicja hasła: gęś gęgawa
- gęś gęgawa, gęś gęgawa (Anser anser L.)
największa z gęsi występujących w Polsce. Długość ciała 85-90 cm, rozpiętość skrzydeł około 170 cm, ciężar 2,3-3,5 kg. Przedstawiciele obu płci posiadają podobne szaropopiełate upierzenie, obficie podbite puchem. Dziób cielistoczerwony lub żółtopomarańczowy zakończony białym paznokciem. Wiosła różowawe. Samica znosi w końcu marca lub w kwietniu 5-8 jaj, które wysiaduje przez 28-29 dni. Pisklęta są zagniazdownikami. Ptak łowny.
Gęś gęgawa (Anser anser) - gatunek ptaka wodnego z rodziny kaczkowatych (Anatidae), największa z gęsi występujących w Polsce. Charakteryzuje się długością ciała wynoszącą od 85 do 90 cm, rozpiętością skrzydeł około 170 cm oraz wagą oscylującą między 2,3 a 3,5 kg. Osobniki obu płci posiadają podobne szaropopielate upierzenie, obficie podbite puchem. Dziób gęsi gęgawy jest cielistoczerwony lub żółtopomarańczowy, zakończony białym paznokciem, a ich wiosła są różowawe.
Samica gęsi gęgawy znosi jaja zwykle pod koniec marca lub w kwietniu - składane jest wtedy od 5 do 8 jaj. Inkubacja trwa około 28-29 dni, a pisklęta są uznawane za zagniazdowniki. Gatunek ten jest również ptakiem łownym.
Gęś gęgawa to istotny element rodzimej fauny polskiej, a jej obecność wpływa na różnorodność ekosystemów wodnych. Ptaki te odgrywają istotną rolę ekologiczną poprzez kontrolowanie populacji roślinożerców oraz poprzez rozprzestrzenianie nasion roślin w swoim środowisku naturalnym. Współcześnie podejmowane są liczne działania ochronne mające na celu zachowanie populacji tego gatunku ptaka.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj gęś gęgawa w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę G
- grzybkować, grzybkować, rozkwitać
o pocisku kulowym, który w tuszy zwierzęcia przybiera kształt grzybka.
- gęsi
nazwa kilku gatunków ptaków z rzędu blaszkodziobych, z których tylko gęgawa jest w Polsce lęgowa (nielicznie). Pozostałe gatunki są przelotne. W Polsce spotkać można 2 rodzaje gęsi: 1) (...)
- glot
staropolska nazwa śrutu.
- gody
okres godowy u zwierzyny, np. rykowisko u jeleni, cieczka lisów czy tokowisko cietrzewi.
- gon
okres godowy kozic; 2. głos psów podczas pędzenia zwierzyny w miocie,
- gągoł, gągoł (Bucephala clangula L.)
kaczka z rzędu blaszkodziobych należąca do grążyc. W Polsce gnieździ się nielicznie na północy kraju. Kaczor w upierzeniu godowym ma głowę i górną część szyi czarną z (...)
- gały
oczy zająca.
- gończy
pies myśliwski służący do wypędzania zwierzyny z miotu, który podczas pracy głosi gonioną zwierzynę.
- grawerunek
wklęsłe lub wypukłe rysunki zdobiące metalowe części broni myśliwskiej.
- grzebiące
inaczej kumki.