Definicja hasła: gniazdownik
- gniazdownik
(zwykle w liczbie mnogiej) 1) ptak, który po wylęgu pozostaje w gnieździe, ponieważ wymaga opieki i karmienia. Dopiero po pewnym czasie osiąga samodzielność i opuszcza gniazdo;
2) w sokolnictwie: ptak drapieżny wyjęty z gniazda i przeznaczony do hodowli w sokołami do czasu zupełnego upierzenia się. Wtedy sokolnicy zaczynają układać go do łowów.
Gniazdownikami nazywamy ptaki, które po wylęgu pozostają w gnieździe i wymagają opieki oraz karmienia. Są to zwykle młode osobniki, które dopiero po pewnym czasie osiągają samodzielność i opuszczają gniazdo.
W sokolnictwie, termin "gniazdownik" odnosi się do ptaków drapieżnych, które sokolnicy wyjmują z gniazda i przeznaczają do hodowli w sokołami. Hodowla trwa do momentu, aż ptak całkowicie się upierzy. Wtedy sokolnicy zaczynają układać go do łowów. Gniazdownikami mogą być różne gatunki ptaków drapieżnych, ale najczęściej są to młode osobniki sokoła włochatego, sokoła białego lub jastrzębia.
Aby zapewnić gniazdownikom odpowiednie warunki rozwoju, konieczne jest utrzymanie odpowiedniej temperatury, wilgotności powietrza oraz dostarczenie odpowiedniej ilości światła. Karmienie gniazdowników powinno odbywać się regularnie i być dostosowane do ich potrzeb żywieniowych; najczęściej stosuje się gotowe mieszanki paszowe lub żywe owady.
Gniazdownikiem można zostać tylko raz w życiu ptaka, dlatego ważne jest zapewnienie im optymalnych warunków rozwoju i hodowli, co zwiększa ich szanse na przeżycie i sukces w przyszłości.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj gniazdownik w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę G
- gończy
pies myśliwski służący do wypędzania zwierzyny z miotu, który podczas pracy głosi gonioną zwierzynę.
- gęś zbożowa, gęś zbożowa (Anser fabalis Lath.)
gęś zwana również posiewnicą zbożową. Długość ciała około 75 cm, rozpiętość skrzydeł 150-170 cm, ciężar 3-4,2 kg. Upierzenie szaro-popielato-brązowe, ciemniejsze niż u gegawy. (...)
- gruszka
wybrzuszenie w kolistej linii myśliwych podczas polowania w kotły na zające.
- głosić
o psie myśliwskim: oznajmiać za pomocą głosu myśliwemu znalezienie tropu zwierza lub jego osaczenie.
- gospodarstwo łowieckie
dział gospodarki obejmujący planowe gospodarowanie zwierzyną, zgodnie z potrzebami społecznymi i wymogami ochrony przyrody. Obejmuje hodowlę i ochronę zwierzyny, organizację polowań oraz (...)
- grot
1) ostre zakończenie oszczepu;
2) zakończenie iglicy;
3) odnoga kończąca tykę w parostkach kozła;
4) ostre zakończenie odnogi w wieńcu jelenia;
5) zakończenie (...)
- gęś białoczelna, białoczółka, gęś białoczelna, białoczółka (Anser albifrons Scop)
gęś mniejsza od gęgawy, długość ciała 66-75 cm, rozpiętość skrzydeł 115 cm, ciężar w granicach 2-3 kg. Na czole posiada charakterystyczną białą plamę, otaczającą nasadową (...)
- gęś gęgawa, gęś gęgawa (Anser anser L.)
największa z gęsi występujących w Polsce. Długość ciała 85-90 cm, rozpiętość skrzydeł około 170 cm, ciężar 2,3-3,5 kg. Przedstawiciele obu płci posiadają podobne szaropopiełate (...)
- grzanka
mały kawałek chleba usmażony w odpowiedniej przyprawie, służący jako przynęta na lisa.
- grankulka
dawna nazwa kuli do strzelby śrutowej. Grandkulka była większa od lojtki, a mniejsza od normalnej kuli. Nazwa pochodzi od jej graniastego kształtu. Nabój zawierał kilka sztuk grandkulki.