Definicja hasła: gniazdownik
- gniazdownik
(zwykle w liczbie mnogiej) 1) ptak, który po wylęgu pozostaje w gnieździe, ponieważ wymaga opieki i karmienia. Dopiero po pewnym czasie osiąga samodzielność i opuszcza gniazdo;
2) w sokolnictwie: ptak drapieżny wyjęty z gniazda i przeznaczony do hodowli w sokołami do czasu zupełnego upierzenia się. Wtedy sokolnicy zaczynają układać go do łowów.
Gniazdownikami nazywamy ptaki, które po wylęgu pozostają w gnieździe i wymagają opieki oraz karmienia. Są to zwykle młode osobniki, które dopiero po pewnym czasie osiągają samodzielność i opuszczają gniazdo.
W sokolnictwie, termin "gniazdownik" odnosi się do ptaków drapieżnych, które sokolnicy wyjmują z gniazda i przeznaczają do hodowli w sokołami. Hodowla trwa do momentu, aż ptak całkowicie się upierzy. Wtedy sokolnicy zaczynają układać go do łowów. Gniazdownikami mogą być różne gatunki ptaków drapieżnych, ale najczęściej są to młode osobniki sokoła włochatego, sokoła białego lub jastrzębia.
Aby zapewnić gniazdownikom odpowiednie warunki rozwoju, konieczne jest utrzymanie odpowiedniej temperatury, wilgotności powietrza oraz dostarczenie odpowiedniej ilości światła. Karmienie gniazdowników powinno odbywać się regularnie i być dostosowane do ich potrzeb żywieniowych; najczęściej stosuje się gotowe mieszanki paszowe lub żywe owady.
Gniazdownikiem można zostać tylko raz w życiu ptaka, dlatego ważne jest zapewnienie im optymalnych warunków rozwoju i hodowli, co zwiększa ich szanse na przeżycie i sukces w przyszłości.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj gniazdownik w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę G
- gomółka
samiec okresowo nie posiadający poroża
- Galicyjskie Towarzystwo Łowieckie
założone w 1876 r. przez Włodzimierza Dzieduszyckiego, obejmowało swym zasięgiem całą Małopolskę. Uważane jest za pierwowzór PZŁ. Towarzystwo to wydawało pierwsze polskie czasopismo (...)
- gołębiarka
broń śrutowa przeznaczona do strzelania sportowego (przeważnie kaliber 12mm). Dawniej na zawodach strzelano do wypuszczonych z budek gołębi i stąd pochodzi nazwa tej broni. Szyna gołębiarki (...)
- głownia
klinga, ostrze białej broni - kordelasa, szabli itp.
- gończarz
myśliwy polujący z psami gończymi.
- grzebień
długa, gęsta sierść na grzbiecie kozicy.
- gwizdać
o słonkach i jarząbkach: wydawać głos podobny do gwizdania.
- gody
okres godowy u zwierzyny, np. rykowisko u jeleni, cieczka lisów czy tokowisko cietrzewi.
- gomóła
jeleń byk po zrzuceniu wieńca.