Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: gniazdownik

gniazdownik

(zwykle w liczbie mnogiej) 1) ptak, który po wylęgu pozostaje w gnieździe, ponieważ wymaga opieki i karmienia. Dopiero po pewnym czasie osiąga samodzielność i opuszcza gniazdo;
2) w sokolnictwie: ptak drapieżny wyjęty z gniazda i przeznaczony do hodowli w sokołami do czasu zupełnego upierzenia się. Wtedy sokolnicy zaczynają układać go do łowów.

Gniazdownikami nazywamy ptaki, które po wylęgu pozostają w gnieździe i wymagają opieki oraz karmienia. Są to zwykle młode osobniki, które dopiero po pewnym czasie osiągają samodzielność i opuszczają gniazdo.

W sokolnictwie, termin "gniazdownik" odnosi się do ptaków drapieżnych, które sokolnicy wyjmują z gniazda i przeznaczają do hodowli w sokołami. Hodowla trwa do momentu, aż ptak całkowicie się upierzy. Wtedy sokolnicy zaczynają układać go do łowów. Gniazdownikami mogą być różne gatunki ptaków drapieżnych, ale najczęściej są to młode osobniki sokoła włochatego, sokoła białego lub jastrzębia.

Aby zapewnić gniazdownikom odpowiednie warunki rozwoju, konieczne jest utrzymanie odpowiedniej temperatury, wilgotności powietrza oraz dostarczenie odpowiedniej ilości światła. Karmienie gniazdowników powinno odbywać się regularnie i być dostosowane do ich potrzeb żywieniowych; najczęściej stosuje się gotowe mieszanki paszowe lub żywe owady.

Gniazdownikiem można zostać tylko raz w życiu ptaka, dlatego ważne jest zapewnienie im optymalnych warunków rozwoju i hodowli, co zwiększa ich szanse na przeżycie i sukces w przyszłości.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj gniazdownik w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę G

zobacz pełną listę haseł

grawerunek

wklęsłe lub wypukłe rysunki zdobiące metalowe części broni myśliwskiej.

gomóła

jeleń byk po zrzuceniu wieńca.

gęś białoczelna, białoczółka, gęś białoczelna, białoczółka (Anser albifrons Scop)

gęś mniejsza od gęgawy, długość ciała 66-75 cm, rozpiętość skrzydeł 115 cm, ciężar w granicach 2-3 kg. Na czole posiada charakterystyczną białą plamę, otaczającą nasadową (...)

gamrat

odyniec w okresie huczki.

głownia

klinga, ostrze białej broni - kordelasa, szabli itp.

grot

1) ostre zakończenie oszczepu;
2) zakończenie iglicy;
3) odnoga kończąca tykę w parostkach kozła;
4) ostre zakończenie odnogi w wieńcu jelenia;
5) zakończenie (...)

gruby, gruby (zwierz)

o mocnym byku lub odyńcu.

gniazdowisko

miejsce, gdzie ptaki co roku gromadnie zakładają gniazda.

grążyce

grupa kaczek nurkujących. Mają one krępą budowę ciała, ogon osadzony niemal poziomo, krótkie skrzydła, głowa duża na dość krótkiej szyi, na tylnym palcu nóg dobrze rozwinięty płatek (...)

głowienka, kaczka rdzawogłowa, głowienka, kaczka rdzawogłowa (Aythya ferina L.)

kaczka z rzędu blaszkodziobych należąca do grążyc, jedna z najpospolitszych w Polsce. Kaczor w upierzeniu godowym ma głowę i szyję rdzawokasztanowate, wole i pierś czarne, grzbiet, pokrywy (...)