Definicja hasła: gordon seter
- gordon seter
pies myśliwski, zwany inaczej selerem szkockim, maści czarnej podpalanej. Najbardziej odporny ze wszystkich seterów na trudy polowania. Posiada zdolność pracy zarówno górnym jak i dolnym wiatrem, pojętny w tresurze. Te cechy decydują o jego użytkowości jako psa wielostronnego, a nawet wszechstronnego.
Gordon seter to pies myśliwski o umaszczeniu czarnym podpalanym, znany również jako seler szkocki. Jest to jedna z ras seterów, wyhodowana pierwotnie do polowania na ptactwo. Charakteryzuje go wysoka odporność na trudy polowania oraz zdolność pracy zarówno z górnym, jak i dolnym wiatrem.
Gordon seter jest ceniony za swoją wszechstronność i użyteczność jako pies wielostronny, a nawet wszechstronny. Posiada zdolności do pracy w różnych warunkach terenowych i atmosferycznych, co czyni go idealnym towarzyszem dla myśliwych w różnych sytuacjach polowych.
Ze względu na swoją pojętność oraz chęć współpracy z człowiekiem, gordon seter jest również dobrze oceniany pod kątem tresury. Posiada instynkt łowiecki oraz silne zapotrzebowanie na aktywność fizyczną i umysłową, co wymaga regularnej aktywności i odpowiedniej stymulacji.
Jego charakterystyczne umaszczenie czarne podpalane nadaje mu nie tylko atrakcyjny wygląd, ale również pomaga mu w kamuflażu podczas polowania na ptactwo w lesie lub w trudnych warunkach terenowych. Dzięki tym cechom gordon seter jest ceniony przez myśliwych jako skuteczny i oddany partner podczas łowiectwa.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj gordon seter w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę G
- grzebień
długa, gęsta sierść na grzbiecie kozicy.
- glokanie
inaczej korkowanie.
- gach
samiec zająca.
- gruszka
wybrzuszenie w kolistej linii myśliwych podczas polowania w kotły na zające.
- grzybkować, grzybkować, rozkwitać
o pocisku kulowym, który w tuszy zwierzęcia przybiera kształt grzybka.
- guzikarz
młody kozioł noszący poroże w kształcie guzików (zob. kryterium odstrzału selekcyjnego).
- gra
1) charakterystyczne zachowanie się niektórych ptaków na tokowisku, np. głuszce, cietrzewie;
2) szczekanie psów gończych idących po tropie.
- grankulka
dawna nazwa kuli do strzelby śrutowej. Grandkulka była większa od lojtki, a mniejsza od normalnej kuli. Nazwa pochodzi od jej graniastego kształtu. Nabój zawierał kilka sztuk grandkulki.
- głownia
klinga, ostrze białej broni - kordelasa, szabli itp.
- gęba
pysk żubra, muflona, kozicy i zwierzyny płowej.