Definicja hasła: grzebiące
- grzebiące
inaczej kumki.
Grzebiące, zwane także kumkami, to małe podziemne ssaki z rodziny kretowatych. Charakteryzują się krępym ciałem, krótkimi kończynami i silnymi pazurami, które wykorzystują do kopania tuneli pod ziemią. Ich oczu zewnętrzne są zazwyczaj małe lub niewidoczne, za to wyposażone są w dobrze rozwinięte zmysły dotyku i węchu. Grzebiące żywią się bezkręgowcami, owadami oraz ich larwami, które znajdują w glebie.
Charakterystyczną cechą grzebiących jest ich zdolność do tworzenia rozbudowanych systemów tuneli i nor, tworząc skomplikowane sieci pod ziemią. Głównym celem tych tuneli jest dostarczenie bezpiecznego schronienia i ułatwienie polowania na ofiary. Ponadto, grzebiące mają tendencję do zakopywania swoich pożywienia na przyszłość. Systematycznie poruszają się swoimi tunelami w poszukiwaniu pokarmu, nawigując głównie za pomocą węchu.
Z uwagi na ich podziemny tryb życia, grzebiące rzadko są obserwowane na powierzchni ziemi i często prowadzą nocny tryb życia. Swoje gniazda zakładają w suchych i luźnych glebach oraz unikają miejsc o zbyt zwartej strukturze gleby.
Grzebiące pełnią istotną rolę ekologiczną jako drapieżniki kontrolujące populacje szkodników roślin uprawnych oraz wpływając na strukturę populacji drobnych zwierząt bezkręgowych w swoim środowisku naturalnym. Pomimo tego, że czasem mogą być uważane za szkodniki ze względu na uszkodzenia ról uprawnych spowodowane przez ich kopanie nor, ich obecność stanowi ważny element równowagi ekosystemów naturalnych.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj grzebiące w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę G
- gęś zbożowa, gęś zbożowa (Anser fabalis Lath.)
gęś zwana również posiewnicą zbożową. Długość ciała około 75 cm, rozpiętość skrzydeł 150-170 cm, ciężar 3-4,2 kg. Upierzenie szaro-popielato-brązowe, ciemniejsze niż u gegawy. (...)
- gwint
spiralne nacięcie powierzchni przewodu lufy w broni kulowej, mające na celu nadanie pociskowi ruchu obrotowego wokół jego osi.
- gończarz
myśliwy polujący z psami gończymi.
- gołębiarz
inaczej jastrząb gołębiarz.
- grajcarkowaty
o porożu kozła w kształcie podobnym do korkociągu (zob. mylkusy).
- grzywa
gęsta długa sierść na szyi i karku byków żubra, łosia, jelenia oraz grzbiecie kozicy.
- gałęźnik
młody ptak drapieżny wychodzący już z gniazda i przebywający na sąsiednich gałęziach, lecz nie umiejący jeszcze dobrze latać. Chętnie brany jest na ptaka łowczego.
- gołąb grzywacz, gołąb grzywacz (Columba palumbus L.)
ptak z rzędu gołębiowatych, największy z polskich dzikich gołębi. Upierzenie szaroniebieskie, na skrzydłach białe pręgi; u osobników dorosłych biała pręga po bokach szyi. Długość (...)
- gniazdowisko
miejsce, gdzie ptaki co roku gromadnie zakładają gniazda.
- gęś gęgawa, gęś gęgawa (Anser anser L.)
największa z gęsi występujących w Polsce. Długość ciała 85-90 cm, rozpiętość skrzydeł około 170 cm, ciężar 2,3-3,5 kg. Przedstawiciele obu płci posiadają podobne szaropopiełate (...)