Definicja hasła: grzywacz
- grzywacz
inaczej gołąb grzywacz.
Grzywacz (Columba palumbus) – ptak z rzędu gołębiowatych, największy ze wszystkich dzikich gołębi występujących w Polsce. Posiada charakterystyczne upierzenie szaroniebieskie, z białymi pręgami na skrzydłach oraz białą pręgą po bokach szyi u dorosłych osobników. Dorosły grzywacz osiąga długość ciała 43 cm, a jego rozpiętość skrzydeł to około 75 cm. Zamieszkuje lasy, śródpolne zadrzewienia oraz parki. Znajduje swoje pożywienie w nasionach, żołędziach, bukwi, pączkach drzew, ślimakach oraz owadach.
Ptaki te lęgną się 2-3 razy w roku i gnieżdżą się na drzewach. Oboje rodzice wysiadują 2 białe jaja przez około 15 dni. Po wykluciu pisklęta pozostają w gnieździe jako gniazdowniki przez 24 dni. Grzywacze są migracyjnymi ptakami: przylatują do Polski w marcu i odlatują między sierpniem a listopadem.
Ze względu na utwardzone zwyczaje latających i zbiorowych odżywiania się grzywacze często tworzą liczne stada liczące nawet kilkaset osobników. W Polsce mogą być spotykane w lasach, śródpolnych zadrzewieniach i parkach oraz czasem na polach uprawnych czy pastwiskach. Grzywacze są ptakami łownymi i stanowią obiekt polowań myśliwych, jednakże ich populacja jest stabilna i nie ma zagrożenia wyginięcia ze względu na szerokie rozpowszechnienie siedlisk i dużą liczbę stado.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj grzywacz w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę G
- guldynka
staropolska myśliwska strzelba gwintowana, wyrabiana w XVII i XVIII w. Pierwsze g. miały zamki kołowe, późniejsze skałkowe.
- gągoł, gągoł (Bucephala clangula L.)
kaczka z rzędu blaszkodziobych należąca do grążyc. W Polsce gnieździ się nielicznie na północy kraju. Kaczor w upierzeniu godowym ma głowę i górną część szyi czarną z (...)
- gwint
spiralne nacięcie powierzchni przewodu lufy w broni kulowej, mające na celu nadanie pociskowi ruchu obrotowego wokół jego osi.
- grankulka
dawna nazwa kuli do strzelby śrutowej. Grandkulka była większa od lojtki, a mniejsza od normalnej kuli. Nazwa pochodzi od jej graniastego kształtu. Nabój zawierał kilka sztuk grandkulki.
- gęś białoczelna, białoczółka, gęś białoczelna, białoczółka (Anser albifrons Scop)
gęś mniejsza od gęgawy, długość ciała 66-75 cm, rozpiętość skrzydeł 115 cm, ciężar w granicach 2-3 kg. Na czole posiada charakterystyczną białą plamę, otaczającą nasadową (...)
- gęba
pysk żubra, muflona, kozicy i zwierzyny płowej.
- gwintówka
staropolska nazwa broni myśliwskiej gwintowanej.
- garbić się
o zwierzynie, która po otrzymaniu postrzału na miękkie charakterystycznie wygina grzbiet.
- gołębiarz
inaczej jastrząb gołębiarz.
- gracz
głuszec grający swą pieśń, tokujący.