Definicja hasła: hierarchia łowiecka
- hierarchia łowiecka
ustalona przez tradycję łowiecką klasyfikacja zwierzyny. Według hierarchii łowieckiej układany jest np. pokot. Pierwsze miejsce w hierarhii. zajmuje sierść (łoś, jeleń, daniel, muflon, sarna), potem dzik, następnie kita (wilk, ryś, lis), dalej turzyca (zając, królik), wreszcie pióro (ptactwo łowne).
W hierarchii łowieckiej pierwsze miejsce zajmują gatunki zwierząt ubarwionych w sposób przypominający roślinność, takie jak: łoś, jeleń, daniel, muflon czy sarna. Kolejne rangi zajmują dziki, a następnie drapieżniki jak wilk, ryś czy lis. W dalszych niższych rzędach znajdują się gatunki takie jak zające czy króliki, a na samym dole hierarchii ptactwo łowne.
Hierarchia ta oddaje nie tylko estetyczne i praktyczne preferencje w myślistwie, lecz także ma znaczenie ekologiczne i ochronne. Stanowi ona też wytyczne dotyczące racjonalnego wykorzystania zasobów naturalnych oraz jest elementem kultywowania odpowiedzialnej postawy myśliwych względem środowiska naturalnego. Hierarchia łowiecka stanowi swoistą umowę pomiędzy myśliwymi dotyczącą zachowania równowagi ekologicznej i etycznego podejścia do polowań.
W praktyce hierarchia ta wpływa na regulacje prawne dotyczące sezonów polowań różnych gatunków zwierząt, określa także standardy etyczne w praktykowanej przez myśliwych działalności łowieckiej. Wspiera także działania ochronne zmierzające do utrzymania populacji zagrożonych lub chronionych gatunków zwierząt na odpowiednim poziomie.
Właściwe stosowanie hierarchii łowieckiej ma zatem istotny wpływ zarówno na życie dzikich populacji zwierząt, jak również na kształtowanie postaw społeczeństwa względem ochrony środowiska naturalnego oraz etycznego wykorzystania zasobów przyrody.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj hierarchia łowiecka w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę H
- hefard
dawna nazwa sokoła złapanego przy pierwszym pierzeniu.
- hukać
o naganiaczach: głośno zachowywać się w miocie.
- harap
1) bat z krótkim uchwytem i długim rzemieniem używany przy polowaniach par force;
2) zawołanie nakazujące psom gończym oddanie uszczwanej zwierzyny.
- halizna
powierzchnia leśna pozbawiona drzew, leżąca dłuższy czas odłogiem.
- heco! heco!
zawołanie przywołujące charty do jeźdźca, który dostrzegł zająca.
- historia broni myśliwskiej
Pierwszą bronią myśliwską w czasach prehistorycznych były maczugi, potem człowiek zaczął używać do polowań kolejno oszczepów, toporów, wreszcie skonstruował broń miotającą - (...)
- hardy
o ptakach zrywających się przed myśliwym poza zasięgiem strzału.
- haki, haki, grandle, pniaki
1) szczątkowe kły jelenia znajdujące się w górnej szczęce. Dodatkowe trofeum z jelenia. H. u starszych osobników są pięknie opalone. Oprawione przez jubilera są używane jako biżuteria (...)
- Hubert św.
Święty Hubert ur. ok. 656 zm. ok. 727 r. - od końca XV wieku patron myśliwych. Legenda głosi o ukazaniu się św. Hubertowi jelenia z krzyżem w środku wieńca. Dzień św. Huberta, 3 (...)
- hejnał żurawi
głos wydawany przez żurawie regularnie wieczorem, i przed świtem.