Definicja hasła: język łowiecki
- język łowiecki
fachowe słownictwo myśliwskie powstałe na przestrzeni wieków i ciągle żywe wśród myśliwych. Polski język łowiecki został szczegółowo opracowany przez Stanisława Hoppego, autora Słownika jeżyka łowieckiego i opracowania Polski język łowiecki.
Język łowiecki to specjalistyczny język używany w środowisku myśliwych, zawierający szerokie spektrum terminologii związanej z polowaniami, dziką przyrodą, hodowlą zwierząt łownych oraz innymi aspektami związanymi z łowiectwem. Jego korzenie sięgają wieków temu i ewoluował wraz z rozwojem technik myśliwskich oraz zrozumienia ekosystemów leśnych i polnych. Język ten skupia się na precyzyjnym opisaniu różnorodnych aspektów myślistwa, takich jak zachowanie zwierzyny, techniki polowań, a także sprzęt i narzędzia wykorzystywane przez myśliwych.
Stanisław Hoppe, autor Słownika języka łowieckiego oraz opracowania "Polski język łowiecki", szczegółowo zbadał i udokumentował bogactwo tego specjalistycznego języka. Słownik języka łowieckiego koncentruje się zarówno na tradycyjnej terminologii łowieckiej, jak i nowoczesnych pojęciach dotyczących ochrony przyrody oraz zrównoważonego gospodarowania populacjami zwierząt.
Język łowiecki nie tylko służy do precyzyjnego komunikowania się między myśliwymi, ale również odzwierciedla ich głęboką związek z naturą i obszarem ich praktyk. Dzięki temu jest nośnikiem tradycji, wiedzy ekologicznej oraz praktycznych umiejętności potrzebnych do skutecznego zarządzania populacjami zwierząt łownych i utrzymania zdrowego ekosystemu leśnego.
Współczesny język łowiecki ściśle związany jest również z zapewnianiem bezpieczeństwa podczas polowań oraz przestrzeganiem przepisów dotyczących ochrony przyrody. Właściwe stosowanie terminologii łowieckiej ma na celu minimalizowanie negatywnego oddziaływania polowań na populacje dzikiej zwierzyny oraz zachowanie równowagi ekologicznej w danym obszarze.
Bogactwo słownictwa i niuanse języka łowieckiego odzwierciedlają wieloletnie doświadczenie myśliwych oraz ich zaangażowanie w odpowiedzialne zarządzanie środowiskiem naturalnym. Terminologia ta jest integralną częścią dziedzictwa kulturowego i ekologicznego społeczności myśliwskich, a jednocześnie stanowi ważne narzędzie wspomagające ochronę dzikiej przyrody.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj język łowiecki w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę J
- jenot, jenot (Nyctereutes procyonides Gray)
gatunek z rodziny psów, pochodzący z Mandżurii i Japonii. Introdukowany w europejskiej części ZSRR rozprzestrzenił się poza granice. Do Polski dotarł w 1955 r. Długość ciała 65- 80 cm, (...)
- janczarka
dawna strzelba myśliwska pochodzenia wschodniego o długiej lufie i zakrzywionej kolbie.
- jednotykowiec
samiec zwierzyny płowej, mający w porożu tylko jedną tykę.
- jednorożec
samiec zwierzyny płowej, mający jako poroże tylko jedną tykę, wyrastającą z centralnie położonego jednego możdżenia.
- jednostka jelenia
jednostka przeliczeniowa, którą stosujemy przy obliczaniu prawidłowej obsady łowiska jeleniowatymi: 1 jeleń = 2 daniele = sarny.
- język łowiecki
fachowe słownictwo myśliwskie powstałe na przestrzeni wieków i ciągle żywe wśród myśliwych. Polski język łowiecki został szczegółowo opracowany przez Stanisława Hoppego, autora (...)
- jastrzębnik
myśliwy, specjalizujący się w polowaniu z ułożonym jastrzębiem.
- jazgot
ujadanie wilków lub psów.
- jarząbek, jarząbek (Tetrastes bonasia L.)
ptak z rodziny głuszców rzędu kuraków. Najmniejszy krajowy kurak leśny; upierzenie jasnobrązowe upstrzone. Kogut ma czubek na głowie i czarne podgardle, ogon krótki. Długość ciała 36-45 (...)
- język spustowy
część mechanizmu spustowego broni w kształcie dźwigni, którą naciskamy palcem chcąc oddać strzał