Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: kądziel

kądziel

obfite, długie owłosienie na karku, szyi i garbie żubra.

Kądziel to obfite, długie owłosienie występujące na karku, szyi i garbie żubra. Składa się z grubych, miękkich włosów o barwie czarnej lub brązowej, osiągających nawet do 30 cm długości. Jest to istotny element wyglądu żubra, pełniący nie tylko funkcję termoregulacyjną w zapewnieniu ochrony przed zimnem i wilgocią, lecz także odgrywając kluczową rolę w identyfikacji gatunku w łowiectwie. Kądziel umożliwia łatwą identyfikację osobników żubra przez myśliwych, co przyczynia się do skutecznego zarządzania populacją tych zwierząt.

Ponadto kądziel pełni również istotną funkcję ochronną, stanowiąc zabezpieczenie przed insektami i pasożytami. Dzięki temu włosom żubr może swobodnie poruszać się w swoim naturalnym środowisku bez ryzyka ukąszeń czy ataków ze strony owadów bądź innych pasożytów. Z tego powodu kądziel jest nieodłącznym elementem adaptacji gatunkowej żubrów do ich środowiska naturalnego oraz stanowi istotny atrybut ich biologii i ekologii.

Warto zauważyć, że obecność kądziela na łowieckich trofeach odgrywa znaczącą rolę w waloryzacji zdobyczy i determinuje atrakcyjność łowieckiego trofeum. Dlatego właśnie kądziel jest uznawany za jeden z najważniejszych elementów charakterystycznego wyglądu żubra oraz pełni kluczową funkcję zarówno w aspekcie biologicznym, jak i kulturowym.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj kądziel w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę K

zobacz pełną listę haseł

kuropatwa, kuropatwa (Perdix perdix L.)

ptak z rzędu kuraków. Upierzenie samca szarobrązowe rdzawo poprzecznie pręgowane, spód ciała popielaty z ciemniejszymi kreskami oraz dużą brązową plamą w kształcie podkowy w dolnej (...)

kuper

tylna część ciała ptaków.

korale

1) inaczej brew;
2) inaczej kolczatka.

kożuch

futro zająca lub muflona.

kapiszon, kapiszon, piston

dawna nazwa spłonki, którą stanowiła miedziana lub mosiężna miseczka nakryta kapturkiem i zawierająca rtęć piorunującą. Kapiszon nakładano na kominek zamka broni kapiszonowej. Od (...)

krektun

młody jednoroczny głuszec, nie biorący czynnego udziału w tokowisku.

klekotać

kołatać kołatkami podczas polowania z naganką.

kudły

zmierzwiona długa sierść niedźwiedzia.

kita

ogon lisa i wiewiórki.

kreślić

o głuszcach, cietrzewiach i dropiach: chodzić podczas toków po ziemi lub śniegu, kreśląc rozpostartymi skrzydłami i ogonem charakterystyczne bruzdy.