Definicja hasła: kądziel
- kądziel
obfite, długie owłosienie na karku, szyi i garbie żubra.
Kądziel to obfite, długie owłosienie występujące na karku, szyi i garbie żubra. Składa się z grubych, miękkich włosów o barwie czarnej lub brązowej, osiągających nawet do 30 cm długości. Jest to istotny element wyglądu żubra, pełniący nie tylko funkcję termoregulacyjną w zapewnieniu ochrony przed zimnem i wilgocią, lecz także odgrywając kluczową rolę w identyfikacji gatunku w łowiectwie. Kądziel umożliwia łatwą identyfikację osobników żubra przez myśliwych, co przyczynia się do skutecznego zarządzania populacją tych zwierząt.
Ponadto kądziel pełni również istotną funkcję ochronną, stanowiąc zabezpieczenie przed insektami i pasożytami. Dzięki temu włosom żubr może swobodnie poruszać się w swoim naturalnym środowisku bez ryzyka ukąszeń czy ataków ze strony owadów bądź innych pasożytów. Z tego powodu kądziel jest nieodłącznym elementem adaptacji gatunkowej żubrów do ich środowiska naturalnego oraz stanowi istotny atrybut ich biologii i ekologii.
Warto zauważyć, że obecność kądziela na łowieckich trofeach odgrywa znaczącą rolę w waloryzacji zdobyczy i determinuje atrakcyjność łowieckiego trofeum. Dlatego właśnie kądziel jest uznawany za jeden z najważniejszych elementów charakterystycznego wyglądu żubra oraz pełni kluczową funkcję zarówno w aspekcie biologicznym, jak i kulturowym.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj kądziel w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę K
- kierdel
stado muflonów lub kozic.
- kula
gwarowe, pocisk do broni myśliwskiej służący do polowania na grubą zwierzynę. Dawniej ołowiany, okrągły do broni odprzodowej; obecnie cylindryczny z płaszczem pełnym lub półpłaszczem (...)
- koźlę
młoda sarna do 1 roku życia, bez względu na płeć.
- krechtanie
głos wydawany przez głuszce podczas zapadów.
- knoty
odchody głuszca.
- klaskanie
inaczej korkowanie.
- kordelas
krótka biała broń myśliwska w kształcie długiego prostego noża. Służył do dobijania grubej zwierzyny. Rękojeści kordelasa najczęściej wykonane były z rogu, a okucia pochwy zdobione (...)
- komora gniazdowa
rozszerzona część nory, przeznaczona do wychowu młodych.
- kniazić
o zającu: wydawać głos przerażenia podobny do płaczu dziecka.
- kicać
o zającu lub króliku: poruszać się wolnymi skokami.