Definicja hasła: królik
- królik, królik (Oryctolagus cunicu- lus L.)
gatunek z rodziny zającowatych. Długość ciała 35-50 cm, ogona 4,5-7,5 cm, ciężar 1,5-2 kg. Sierść na wierzchu ciała szara, spód biały, kończyny żółtorude. Zamieszkuje suche lasy rosnące na pagórkowatym terenie. Kopie obszerne, rozgałęzione nory, w których żyje kolonijnie. Odżywia się pokarmem roślinnym. Aktywny od zmroku do świtu. Rozmnaża się od lutego do września, dając 3-5 miotów. Ciąża trwa 28-31 dni, po której samica pomiata 5-6 młodych. Dojrzałość płciową uzyskują po 5-8 miesiącach. Zwierzę łowne, na które poluje się głównie wieczorem na zasiadkach i o świcie w pobliżu nor.
Królik (Oryctolagus cuniculus) to gatunek ssaka z rodziny zającowatych, o charakterystycznym wyglądzie i zachowaniu. Dorosłe osobniki tego gatunku osiągają długość ciała od 35 do 50 cm, ogon mierzy od 4,5 do 7,5 cm, a ciężar królika wynosi około 1,5-2 kg. Sierść królika na wierzchu ciała jest szara, natomiast spód jest biały, a kończyny mają żółtorudą barwę. Występuje on głównie w suchych lasach rosnących na pagórkowatym terenie.
Charakterystyczną cechą królików są ich obszerne i rozgałęzione nory, które kopią w ziemi. Króliki żyją kolonijnie i zamieszkują te nory. Są one aktywne od zmroku do świtu i odżywiają się głównie pokarmem roślinnym. Co istotne, okres godowy u królików trwa od lutego do września, podczas którego samice mogą wydać na świat 3-5 miotów. Ciąża u samicy trwa od 28 do 31 dni, po czym rodzi ona 5-6 młodych. Dojrzałość płciową króliki osiągają zwykle po około 5-8 miesiącach życia.
Królik jest też zwierzęciem łownym - podczas polowań często poluje się na nie wieczorem na zasiadkach oraz o świcie w pobliżu nor królików. Jego polowanie ma długą tradycję i stanowi ważny element kultury łowieckiej.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj królik w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę K
- kopać
o broni myśliwskiej, uderzającej myśliwego w ramię podczas strzału.
- kotna
samica sarny, muflona, kozicy, rysia, zająca, królika, która nosi płód.
- kuwiek
piszczałka do wabienia ptaków.
- kandelabrowa korona
zob. korona.
- kapturzenie
nakrywanie kapturem głowy ptaka łowczego.
- kojec
wydzielone miejsce, przeznaczone do wychowu szczeniąt psów myśliwskich.
- kozioł, rogacz
samiec samy.
- kociołek
dawna nazwa mosiężnej części łuski naboju śrutowego.
- kąpać się
o dzikach, jeleniach, łosiach: tarzać się w kałużach lub błocie.