Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: królik

królik, królik (Oryctolagus cunicu- lus L.)

gatunek z rodziny zającowatych. Długość ciała 35-50 cm, ogona 4,5-7,5 cm, ciężar 1,5-2 kg. Sierść na wierzchu ciała szara, spód biały, kończyny żółtorude. Zamieszkuje suche lasy rosnące na pagórkowatym terenie. Kopie obszerne, rozgałęzione nory, w których żyje kolonijnie. Odżywia się pokarmem roślinnym. Aktywny od zmroku do świtu. Rozmnaża się od lutego do września, dając 3-5 miotów. Ciąża trwa 28-31 dni, po której samica pomiata 5-6 młodych. Dojrzałość płciową uzyskują po 5-8 miesiącach. Zwierzę łowne, na które poluje się głównie wieczorem na zasiadkach i o świcie w pobliżu nor.

Królik (Oryctolagus cuniculus) to gatunek ssaka z rodziny zającowatych, o charakterystycznym wyglądzie i zachowaniu. Dorosłe osobniki tego gatunku osiągają długość ciała od 35 do 50 cm, ogon mierzy od 4,5 do 7,5 cm, a ciężar królika wynosi około 1,5-2 kg. Sierść królika na wierzchu ciała jest szara, natomiast spód jest biały, a kończyny mają żółtorudą barwę. Występuje on głównie w suchych lasach rosnących na pagórkowatym terenie.

Charakterystyczną cechą królików są ich obszerne i rozgałęzione nory, które kopią w ziemi. Króliki żyją kolonijnie i zamieszkują te nory. Są one aktywne od zmroku do świtu i odżywiają się głównie pokarmem roślinnym. Co istotne, okres godowy u królików trwa od lutego do września, podczas którego samice mogą wydać na świat 3-5 miotów. Ciąża u samicy trwa od 28 do 31 dni, po czym rodzi ona 5-6 młodych. Dojrzałość płciową króliki osiągają zwykle po około 5-8 miesiącach życia.

Królik jest też zwierzęciem łownym - podczas polowań często poluje się na nie wieczorem na zasiadkach oraz o świcie w pobliżu nor królików. Jego polowanie ma długą tradycję i stanowi ważny element kultury łowieckiej.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj królik w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę K

zobacz pełną listę haseł

kojec

wydzielone miejsce, przeznaczone do wychowu szczeniąt psów myśliwskich.

kłaść

o myśliwym: celnym strzałem ubić zwierza.

krykucha

kaczka krzyżówka wyhodowana w niewoli, służąca do wabienia kaczorów podczas wiosennych godów. Wypuszczona na wodę w pobliżu stanowiska myśliwego przywabia kaczory.

kufa

pysk psa myśliwskiego.

kądziel

obfite, długie owłosienie na karku, szyi i garbie żubra.

kapelusznik

staropolskie określenie bardzo starego odyńca.

kominek

w strzelbach kapiszonowych rurka wkręcona do komory nabojowej, na którą nakładało się kapiszon. Doprowadzała ona ogień do prochu (zob. (...)

kszyk, bekas kszyk, baranek, kszyk, bekas kszyk, baranek (Capella gallinago L.)

ptak z rodziny brodźców. Jest nieco większy od szpaka, posiada długi dziób, skrajne sterówki rudoszare, brunatno pręgowane, brzuch biały. Po zerwaniu się z ziemi wydaje głos. Podczas lotu (...)

klatka szczeblasta

pomieszczenie wykonane z prętów drewnianych i umieszczone na polu, służące do trzymania ptaków myśliwskich.

kalibrownik

przyrząd służący do sprawdzania i korygowania kalibru naboi śrutowych.