Definicja hasła: kłuć
- kłuć
ugodzić zwierza oszczepem lub kordelasem.
Kłuć to jedna z najstarszych technik polowania, polegająca na ugodzeniu zwierzęcia oszczepem lub kordelasem. Oszczepy są długimi, cienkimi przedmiotami, często z ostrzem lub hakiem na końcu, podczas gdy kordelasy mają szersze ostrza i są wykonane zwykle z twardego metalu. Technika kłucia może być stosowana w polowaniach na duże zwierzęta, takie jak jelenie, daniele czy łosie, ale również na mniejsze, jak dzikie króliki czy ptaki. Ponadto może być używana do polowań na dzikie zwierzęta trudne do chwytania lub łapania.
Skuteczność tej techniki wymaga od łowcy odpowiedniego sprzętu i umiejętności. Konkretna precyzja w celowaniu oraz odpowiednia siła uderzenia są niezbędne do trafienia zwierzęcia. Niewłaściwe uderzenie może spowodować ucieczkę zwierzęcia lub jego rozgniewanie, co skutkuje niemożnością kontynuacji polowania.
Kłuć stanowi integralną część tradycyjnego polowania i jest ćwiczona oraz przekazywana z pokolenia na pokolenie. Zastosowanie tej techniki wymaga od łowcy nie tylko fizycznej sprawności, ale także głębokiej znajomości zachowań zwierząt oraz technik obchodzenia się z bronią.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj kłuć w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę K
- kocierz pieleszna
gniazdo lęgowe rysia.
- kuwiek
piszczałka do wabienia ptaków.
- kluczka
odskok zwierza w bok podczas ucieczki.
- kozica, kozica (Rupicapra rupicapra L.)
ssak z rodziny krętorogich, żyjący w strefie alpejskiej. W Polsce występują nielicznie wyłącznie w Tatrach i znajdują się pod całkowitą ochroną.
- kobuz, kobuz (Falko subbuteo L.)
ptak z rodziny sokołów, gnieżdżący się w lasach i zagajnikach, objęty ochroną -|- dawniej ceniony w sokolnictwie.
- kłusownik
człowiek uprawiający kłusownictwo.
- kądziel
obfite, długie owłosienie na karku, szyi i garbie żubra.
- koronny byk
jeleń byk noszący wieniec z koronami.
- komora gniazdowa
rozszerzona część nory, przeznaczona do wychowu młodych.
- kwiat
ogon łosia, jelenia, daniela i jamy.