Definicja hasła: kusza myśliwska
- kusza myśliwska
ręczna broń miotająca, strzeląjąca bełtami. Składa się z masywnego łuku wykonanego zazwyczaj z rogu lub stali, rzadziej z drewna, przymocowanego poprzecznie do łoża z kolbą, wyposażonego w urządzenia spustowe. Do napinania łuków używano specjalnych naciągów (hak, lewar, wielokrążek, dźwignia). Kusza jako broń myśliwska stosowana była od wczesnego średniowiecza do XVIII w. (zob. historia broni myśliwskiej).
Kusza myśliwska to jedna z pierwotnych broni miotających wykorzystywanych przez człowieka do polowań. Skonstruowana jest z masywnego łuku, wykonanego z rogu, stali lub rzadziej drewna, przymocowanego do łoża z kolbą oraz posiada urządzenia spustowe. Aby napiąć łuk, używano specjalnych naciągów, takich jak hak, lewar, wielokrążek lub dźwignia. Kusza była szeroko stosowana od wczesnego średniowiecza do XVIII w., aż do pojawienia się broni palnej.
Wyposażona w bełty o dużej sile rażenia, kusza była skuteczną bronią łowiecką zdolną przebijać grube skóry zwierząt. Należy jednak zauważyć, że jej skuteczność była ograniczona przez krótki zasięg oraz czas potrzebny na naciągnięcie łuku. Dodatkowo do celownika wymagane były znaczne umiejętności i precyzja wzroku. Kusza myśliwska była też niezwykle ciężka i trudna w transporcie.
W dzisiejszych czasach kusze myśliwskie są głównie używane do celów sportowych i rekreacyjnych. Szczególnie popularne są w tradycyjnym strzelaniu myśliwskim, gdzie uczestnicy rywalizują strzelając do tarczy lub innych celów na określoną odległość.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj kusza myśliwska w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę K
- kolczatka, kolczatka, korale
kolczasta obroża dla psa myśliwskiego. Ułatwia tresurę i utrzymanie psa w karności.
- kokanie
głos wydawany przez cieciorkę.
- klangor
jednostajny głos żurawi.
- kwilić
o ptakach drapieżnych: wydawać głos.
- klamra
skrzydło linii myśliwych (flanka) zagięte ku nagance.
- kłańce
zęby wilka.
- kopać
o broni myśliwskiej, uderzającej myśliwego w ramię podczas strzału.
- koźlak
młode sarny do 1 roku życia
- kiść
1) pęk białych włosów na końcu ogona borsuka,
2) zakończenie ogona żubra.