Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: kiszonka

kiszonka

karma dla zwierzyny konserwowana przez kiszenie masy roślinnej. Do przygotowania używa się te rośliny, które zwierzyna chętnie zjada w stanie zielonym, a więc: młode pędy, liście drzew i krzewów, borówkę czernicę, rośliny zielne oraz, jako dodatki, cetynę sosnową, świerkową i jodłową. Drobno posiekane ww. rośliny układamy w silosie (np. z kręgów studziennych), mocno ubijamy, a następnie szczelnie zatykamy. Kiszonka stanowi wysokowartościową karmę soczystą.

Kiszonka jest szczególnie popularna wśród myśliwych, którzy używają jej do przyciągania zwierzyny. Kiszonka jest łatwa w przygotowaniu i może być przechowywana przez długi czas. Jest to szczególnie ważne, ponieważ myśliwi muszą często wybierać się na polowania w odległe miejsca, gdzie nie ma dostępu do świeżych produktów spożywczych.

Kiszonka jest również stosowana w celu zapobiegania chorobom zakaźnym u zwierząt. Kiszenie roślin polega na fermentacji bakteryjnej, która powoduje, że produkty spożywcze stają się trudne do strawienia dla drobnoustrojów chorobotwórczych. Dzięki temu kiszonka może być stosowana jako skuteczny środek zapobiegawczy przed chorobami zakaźnymi u zwierząt.

Kiszonka jest również stosowana w celu poprawienia smaku i aromatu mięsa. Kiszenie roślin powoduje, że mięso staje się bardziej soczyste i aromatyczne. Jest to szczególnie ważne dla myśliwych, którzy chcą cieszyć się smakiem swojego upolowanego mięsa.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj kiszonka w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę K

zobacz pełną listę haseł

kula

gwarowe, pocisk do broni myśliwskiej służący do polowania na grubą zwierzynę. Dawniej ołowiany, okrągły do broni odprzodowej; obecnie cylindryczny z płaszczem pełnym lub półpłaszczem (...)

kraczajka

przenośna podpórka do broni (inna nazwa: pastorał)

koza, koza, siuta

samica sarny.

kaczor

samiec dzikiej kaczki.

klempa

samica łosia, łosza

kotłowy

dawniej członek służby książęcej, zajmujący się żywieniem psów myśliwskich.

kapelusznik

staropolskie określenie bardzo starego odyńca.

kwakanie

głos wydawany przez dzikie kaczki.

kąpać się

o dzikach, jeleniach, łosiach: tarzać się w kałużach lub błocie.

klatka szczeblasta

pomieszczenie wykonane z prętów drewnianych i umieszczone na polu, służące do trzymania ptaków myśliwskich.