Definicja hasła: kiszonka
- kiszonka
karma dla zwierzyny konserwowana przez kiszenie masy roślinnej. Do przygotowania używa się te rośliny, które zwierzyna chętnie zjada w stanie zielonym, a więc: młode pędy, liście drzew i krzewów, borówkę czernicę, rośliny zielne oraz, jako dodatki, cetynę sosnową, świerkową i jodłową. Drobno posiekane ww. rośliny układamy w silosie (np. z kręgów studziennych), mocno ubijamy, a następnie szczelnie zatykamy. Kiszonka stanowi wysokowartościową karmę soczystą.
Kiszonka to karma dla zwierząt, w tym również zwierzyny łownej, która powstaje poprzez kiszenie masy roślinnej. Do jej przygotowania wykorzystuje się rośliny, które są chętnie zjadane przez zwierzęta w stanie zielonym, takie jak młode pędy, liście drzew i krzewów, borówka czernica oraz inne rośliny zielne. Dodatkowo jako składniki mogą zostać użyte cetyna sosnowa, świerkowa i jodłowa. Proces przygotowania polega na drobno posiekanym ułożeniu ww. roślin w silosie, który następnie jest mocno ubijany i szczelnie zatykany. Kiszonka stanowi wysokowartościową karmę soczystą dla zwierząt.
Kiszonka jest popularna wśród myśliwych ze względu na jej łatwość przechowywania i możliwość długotrwałego przechowywania. Jest to istotne, gdyż myśliwi często udają się na polowania w odległe rejony, gdzie nie ma dostępu do świeżych produktów spożywczych. Poza funkcją karmiarską, kiszonka wykorzystywana jest również jako środek zapobiegawczy przed chorobami zakaźnymi u zwierząt. Proces fermentacji bakteryjnej podczas kiszenia sprawia, że produkty te stają się trudne do strawienia dla drobnoustrojów chorobotwórczych.
Dodatkowo kiszonka stosowana jest po to, aby poprawić smak i aromat mięsa. Kiszenie roślin powoduje zwiększenie soczystości i aromatu mięsa zwierzęcego po spożyciu przez nie kiszonki. To ważne zwłaszcza dla myśliwych, którzy pragną cieszyć się smakiem swojego upolowanego mięsa po procesie przyrządzania potrawy.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj kiszonka w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę K
- kobylarz
stary, bardzo duży wilk.
- kierdel
stado muflonów lub kozic.
- królewski strzał
w przypadku, gdy strzelony ptak spada myśliwemu pod nogi.
- kita
ogon lisa i wiewiórki.
- kwiczenie
głos wydawany przez warchlaki.
- kniazić
o zającu: wydawać głos przerażenia podobny do płaczu dziecka.
- kniejówka
1) trąbka myśliwska, przeważnie drewniana z kościanym ustnikiem, służąca do dawania sygnałów myśliwskich;
2) broń myśliwska kombinowana, o jednej lufie kulowej i jednej śrutowej (...)
- krykucha
kaczka krzyżówka wyhodowana w niewoli, służąca do wabienia kaczorów podczas wiosennych godów. Wypuszczona na wodę w pobliżu stanowiska myśliwego przywabia kaczory.