Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: klapak

klapak

młoda jeszcze nielotna kaczka.

Klapak to termin używany w kontekście łowiectwa do określenia młodej, jeszcze nielotnej kaczki. Młode kaczki, zwane również kaczątkami, są często celem polowań podczas sezonu jesiennego. Klapaki charakteryzują się jeszcze mało rozwiniętymi umiejętnościami lotu i są zazwyczaj bardziej podatne na wyłowienie niż dorosłe osobniki.

Określenie "klapak" odnosi się zazwyczaj do młodych osobników kaczek dzikich, które nie osiągnęły jeszcze pełnej dojrzałości płciowej oraz nie rozwinęły zdolności lotu w pełni. Polowanie na klapaki jest ważnym elementem tradycji łowieckiej i stanowi istotny czynnik regulacji populacji dzikich ptaków w hodowli.

Klapaki stanowią atrakcyjny cel dla myśliwych ze względu na ich delikatne mięso oraz fakt, że polowanie na młode, nielotne osobniki pomaga w ochronie populacji dorosłych osobników. Jednakże polowanie musi być prowadzone zgodnie z obowiązującymi przepisami i ograniczeniami dotyczącymi okresów polowań oraz ilości kaczek, które można pozyskać.

W klasyfikacji łowieckiej klapaki należą do grupy ptactwa wodnego, a ich pozyskiwanie regulowane jest przez odpowiednie przepisy prawne. Jest to istotne dla ochrony dzikiej fauny i zachowania naturalnej równowagi ekosystemu wodno-błotnego.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj klapak w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę K

zobacz pełną listę haseł

kaczki

nazwa obejmująca szereg gatunków z rzędu blaszkodziobych. Dzielimy je na kaczki właściwe, czyli pływające, oraz grążyce.

kosacz

stary cietrzew.

kolczykowanie

znakowanie zwierzyny specjalnymi znaczkami do celów naukowych.

kopać

o broni myśliwskiej, uderzającej myśliwego w ramię podczas strzału.

kłusownictwo

nielegalne wchodzenie w posiadanie zwierzyny.

koronny byk

jeleń byk noszący wieniec z koronami.

korkowanie, korkowanie, dźwięk główny, glokanie, klaskanie

trzecia zwrotka pieśni głuszca.

kotłowy

dawniej członek służby książęcej, zajmujący się żywieniem psów myśliwskich.

kiść

1) pęk białych włosów na końcu ogona borsuka,
2) zakończenie ogona żubra.

koźlę

młoda sarna do 1 roku życia, bez względu na płeć.