Definicja hasła: kniazić
- kniazić
o zającu: wydawać głos przerażenia podobny do płaczu dziecka.
Kniazić – termin stosowany w myślistwie, określający charakterystyczny głos wydawany przez zająca w sytuacji strachu lub zagrożenia. Głos ten przypomina płacz dziecka, co sprawia, że jest łatwo rozpoznawalny dla myśliwych i obserwujących przyrodę. Zając kniazi przeważnie w momencie, gdy zostaje on zaskoczony lub czuje się zagrożony obecnością drapieżnika lub innych niebezpieczeństw.
Podczas kniazienia zając wydaje dźwięki przypominające westchnienia i miauczenie, wyrażając swoje zdenerwowanie i niepokój. Charakterystyczne dźwięki kniazienia mogą służyć myśliwym do lokalizacji obecności zająca w terenie, co ma szczególne znaczenie podczas polowań czy innych form aktywności łowieckiej.
Kniazić stanowi istotny element komunikacyjny w świecie zająca, pełniąc funkcję ostrzegawczą oraz adaptacyjną w sytuacjach stresujących. Dzięki tej specyficznej reakcji na niebezpieczeństwo czy nieoczekiwane sytuacje, zając ma szansę uniknąć ataku drapieżników bądź innych zagrożeń dla swojego życia.
W kontekście łowieckim kniazienie jest istotnym elementem polowania na zająca, ponieważ może ułatwić lokalizację zwierzęcia, co przydaje się zarówno dla celów rekreacyjnych, jak i gospodarczych. Znając specyficzne zachowania zwierzyny łownej, myśliwi mogą lepiej dostosować swoje działania do naturalnego środowiska oraz sposobu zachowania się danego gatunku.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj kniazić w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę K
- kozica, kozica (Rupicapra rupicapra L.)
ssak z rodziny krętorogich, żyjący w strefie alpejskiej. W Polsce występują nielicznie wyłącznie w Tatrach i znajdują się pod całkowitą ochroną.
- kosacz
stary cietrzew.
- kolczatka, kolczatka, korale
kolczasta obroża dla psa myśliwskiego. Ułatwia tresurę i utrzymanie psa w karności.
- kara myśliwska
ukaranie myśliwego za wykroczenie przeciwko przepisom łowieckim, jak również przeciwko etyce, czy nawet językowi łowieckiemu.
- kabłąk
osłona spustu (spustów) w broni myśliwskiej.
- kalibrownik
przyrząd służący do sprawdzania i korygowania kalibru naboi śrutowych.
- kaczki właściwe, kaczki właściwe, pływające
kaczki o wydłużonym kształcie ciała, ogonie lekko zadartym, do końca którego sięgają skrzydła. Dobrze latają. Gniazda zakładają na lądzie, blisko wody. Żerują na lądzie i w (...)
- klapak
młoda jeszcze nielotna kaczka.
- kosz jastrzębi
samołówka do chwytania żywcem drapieżników skrzydlatych stosowana w sokolnictwie.
- komora nabojowa
część lufy, do której wkłada się nabój. Długość komory nabojowej jest wybita razem z kalibrem na zewnętrznej jej stronie (np. 12/70 oznacza, że komora nabojowa ma 70 mm dlugości). W (...)