Definicja hasła: knieja
- knieja
duży obszar lasu bogaty w zwierzynę.
Knieja to duży obszar leśny, charakteryzujący się obfitością zwierzyny łownej. Jest to naturalne środowisko dla wielu gatunków zwierząt, składające się z różnorodnych drzew, krzewów i roślinności, które stanowią pokarm i schronienie dla dzikiej fauny. Knieje są istotnym obszarem dla myśliwych, stanowiąc doskonałe miejsce do prowadzenia polowań oraz zbierania trofeów.
Ponadto knieje pełnią istotną rolę w ekosystemie, tworząc naturalne siedliska dla dzikich zwierząt i przyczyniając się do zachowania różnorodności biologicznej. Są niezbędne dla zachowania równowagi w przyrodzie, a także pełnią istotną funkcję ochronną, zapewniając naturalne filtry powietrza i wody oraz stanowiąc schronienie dla gatunków zagrożonych wyginięciem.
Dodatkowo, knieje mogą być wykorzystywane również przez ludzi niezwiązanych z myślistwem - jako miejsce rekreacji i turystyki ekologicznej. Oferują one możliwość obserwacji dzikiej przyrody oraz cieszenia się pięknem naturalnego otoczenia. W związku z tym konieczne jest ochrona i zachowanie kniej jako cennego elementu przyrody oraz dziedzictwa ekologicznego.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj knieja w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę K
- kwiat
ogon łosia, jelenia, daniela i jamy.
- kaczki właściwe, kaczki właściwe, pływające
kaczki o wydłużonym kształcie ciała, ogonie lekko zadartym, do końca którego sięgają skrzydła. Dobrze latają. Gniazda zakładają na lądzie, blisko wody. Żerują na lądzie i w (...)
- kokcielić
o pardwach i cietrzewiach: wydawać głos.
- krzyk
głos dzikich gęsi i łabędzi.
- kogut
samiec niektórych ptaków, w tym wszystkich kuraków.
- kiszonka
karma dla zwierzyny konserwowana przez kiszenie masy roślinnej. Do przygotowania używa się te rośliny, które zwierzyna chętnie zjada w stanie zielonym, a więc: młode pędy, liście drzew i (...)
- klaskanie
inaczej korkowanie.
- królik, królik (Oryctolagus cunicu- lus L.)
gatunek z rodziny zającowatych. Długość ciała 35-50 cm, ogona 4,5-7,5 cm, ciężar 1,5-2 kg. Sierść na wierzchu ciała szara, spód biały, kończyny żółtorude. Zamieszkuje suche lasy (...)
- kołnierz
długie kędzierzawe piórka wokół szyi, wyrastające kogutom batalionów w okresie godowym. Cechuje je ogromna zmienność barwy i rysunku.
- korkowanie, korkowanie, dźwięk główny, glokanie, klaskanie
trzecia zwrotka pieśni głuszca.