Definicja hasła: kroczyć
- kroczyć
o zwierzynie: iść stępa.
Kroczenie – technika łowiecka polegająca na stępnym poruszaniu się w celu zbliżenia do zwierzyny łownej. Metoda ta jest wykorzystywana przez myśliwych, aby uniknąć wzbudzenia podejrzeń u dzikich zwierząt i umożliwić skuteczne podchodzenie do nich. Kroczenie jest szczególnie przydatne podczas polowania na zwierzęta bardzo czujne i łatwo płoszące się. Aby zastosować tę technikę efektywnie, myśliwy musi poruszać się cicho i delikatnie, dbając o to, by nie narazić się na wychwycenie przez zwierzynę.
Podczas kroczenia przestrzega się zasad ostrożności i precyzji, starając się unikać wszelkich bodźców mogących zdradzić obecność myśliwego. Ruch odbywa się powoli, a każdy krok jest planowany tak, aby minimalizować ryzyko wykrycia. Myśliwy musi również uważać na teren polowania – unikając możliwych przeszkód terenowych oraz ograniczając tworzenie zbędnych dźwięków.
W kontekście łowiectwa kroczenie jest istotnym elementem strategii polowania na dziką zwierzynę, wymagającym od myśliwego zdolności do cichego poruszania się oraz dużej cierpliwości. Efektywne stosowanie tej techniki może przyczynić się do skutecznego wystawienia na strzał dzikiego zwierza.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj kroczyć w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę K
- kicać
o zającu lub króliku: poruszać się wolnymi skokami.
- kluczka
odskok zwierza w bok podczas ucieczki.
- kokcydioza
niebezpieczna choroba kuropatw i bażantów, wywoływana przez pierwotniaki z rodzaju Eimeria. Zwalczanie polega na niszczeniu padłych ptaków i ostrej dezynfekcji ośrodków hodowlanych.
- kufa
pysk psa myśliwskiego.
- kozica, kozica (Rupicapra rupicapra L.)
ssak z rodziny krętorogich, żyjący w strefie alpejskiej. W Polsce występują nielicznie wyłącznie w Tatrach i znajdują się pod całkowitą ochroną.
- kaczki właściwe, kaczki właściwe, pływające
kaczki o wydłużonym kształcie ciała, ogonie lekko zadartym, do końca którego sięgają skrzydła. Dobrze latają. Gniazda zakładają na lądzie, blisko wody. Żerują na lądzie i w (...)
- kuper
tylna część ciała ptaków.
- kotłowy
dawniej członek służby książęcej, zajmujący się żywieniem psów myśliwskich.