Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: kroczyć

kroczyć

o zwierzynie: iść stępa.

Kroczenie – technika łowiecka polegająca na stępnym poruszaniu się w celu zbliżenia do zwierzyny łownej. Metoda ta jest wykorzystywana przez myśliwych, aby uniknąć wzbudzenia podejrzeń u dzikich zwierząt i umożliwić skuteczne podchodzenie do nich. Kroczenie jest szczególnie przydatne podczas polowania na zwierzęta bardzo czujne i łatwo płoszące się. Aby zastosować tę technikę efektywnie, myśliwy musi poruszać się cicho i delikatnie, dbając o to, by nie narazić się na wychwycenie przez zwierzynę.

Podczas kroczenia przestrzega się zasad ostrożności i precyzji, starając się unikać wszelkich bodźców mogących zdradzić obecność myśliwego. Ruch odbywa się powoli, a każdy krok jest planowany tak, aby minimalizować ryzyko wykrycia. Myśliwy musi również uważać na teren polowania – unikając możliwych przeszkód terenowych oraz ograniczając tworzenie zbędnych dźwięków.

W kontekście łowiectwa kroczenie jest istotnym elementem strategii polowania na dziką zwierzynę, wymagającym od myśliwego zdolności do cichego poruszania się oraz dużej cierpliwości. Efektywne stosowanie tej techniki może przyczynić się do skutecznego wystawienia na strzał dzikiego zwierza.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj kroczyć w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę K

zobacz pełną listę haseł

kotłowy

dawniej członek służby książęcej, zajmujący się żywieniem psów myśliwskich.

klamra

skrzydło linii myśliwych (flanka) zagięte ku nagance.

kureń, kureń, budan

poleska nazwa szałasu myśliwskiego z desek, częściowo przysypanego ziemią.

kopno

legowisko zająca w śniegu.

kryza, kryza, rant

wystająca krawędź łuski naboju kulowego do broni łamanej, umożliwiająca wyciągnięcie łuski z komory nabojowej. Naboje z kryzą mają symbol R napisany po oznaczeniu kalibru i długości (...)

karmicy

służebnicy książęcy, zajmujący się karmieniem psów myśliwskich.

kantak

pazur na tylnym palcu ptaka drapieżnego.

kierdel

stado muflonów lub kozic.

karawan

pojazd służący do przewozu ubitej zwierzyny w czasie polowania.

kabłąk

osłona spustu (spustów) w broni myśliwskiej.