Definicja hasła: kroczyć
- kroczyć
o zwierzynie: iść stępa.
Kroczenie – technika łowiecka polegająca na stępnym poruszaniu się w celu zbliżenia do zwierzyny łownej. Metoda ta jest wykorzystywana przez myśliwych, aby uniknąć wzbudzenia podejrzeń u dzikich zwierząt i umożliwić skuteczne podchodzenie do nich. Kroczenie jest szczególnie przydatne podczas polowania na zwierzęta bardzo czujne i łatwo płoszące się. Aby zastosować tę technikę efektywnie, myśliwy musi poruszać się cicho i delikatnie, dbając o to, by nie narazić się na wychwycenie przez zwierzynę.
Podczas kroczenia przestrzega się zasad ostrożności i precyzji, starając się unikać wszelkich bodźców mogących zdradzić obecność myśliwego. Ruch odbywa się powoli, a każdy krok jest planowany tak, aby minimalizować ryzyko wykrycia. Myśliwy musi również uważać na teren polowania – unikając możliwych przeszkód terenowych oraz ograniczając tworzenie zbędnych dźwięków.
W kontekście łowiectwa kroczenie jest istotnym elementem strategii polowania na dziką zwierzynę, wymagającym od myśliwego zdolności do cichego poruszania się oraz dużej cierpliwości. Efektywne stosowanie tej techniki może przyczynić się do skutecznego wystawienia na strzał dzikiego zwierza.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj kroczyć w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę K
- kynologia myśliwska
nauka o psach myśliwskich. Zajmuje się biologią, rozwojem, pochodzeniem, hodowlą, układaniem i użytkowaniem psa myśliwskiego.
- kuper
tylna część ciała ptaków.
- koźlę
młoda sarna do 1 roku życia, bez względu na płeć.
- kulka
haczyk drewniany lub metalowy (niekiedy rogowy) służący do szybkiego patroszenia ptactwa (ważne w lecie podczas upałów).
- kołnierz
długie kędzierzawe piórka wokół szyi, wyrastające kogutom batalionów w okresie godowym. Cechuje je ogromna zmienność barwy i rysunku.
- karta stanowiskowa
kartka z kolejnymi numerami stanowisk w następujących po sobie miotach. Losowana na początku polowania zbiorowego ułatwia łowczemu sprawne i sprawiedliwe rozstawianie myśliwych.
- karmicy
służebnicy książęcy, zajmujący się karmieniem psów myśliwskich.
- kłaść
o myśliwym: celnym strzałem ubić zwierza.
- kwiatek
biała sierść na końcu ogona lisa
- królewski strzał
w przypadku, gdy strzelony ptak spada myśliwemu pod nogi.