Definicja hasła: kryteria odstrzału sarn
- kryteria odstrzału sarn
podział rogaczy na klasy wiekowe:
klasa I - 1 i 2 poroże (2 i 3 rok życia),
klasa II - 3 i 4 poroże (4 i 5 rok życia),
klasa III - 5 poroże i starsze (6 rok życia i starsze),
rogacze selekcyjne:
klasa I - guzikarze, szpicaki, myłkusy oraz bardzo słabe widłaki (w 2 porożu - 3 roku życia),
klasa II - szydlarze, słabe widłaki i słabe szóstaki, myłkusy,
klasa III - szydlarze, widłaki, słabe i średnie szóstaki, myłkusy. Selekcja kóz i koźląt według takich samych zasad jak selekcja łań i cieląt.
Kryteria odstrzału sarn to zbiór wytycznych określających, które osobniki rogaczy powinny zostać odstrzelone w celu zachowania zdrowych populacji dzikiej zwierzyny. Podział rogaczy na klasy wiekowe obejmuje trzy kategorie: klasa I (1 i 2 poroże, czyli 2 i 3 rok życia), klasa II (3 i 4 poroże, czyli 4 i 5 rok życia) oraz klasa III (5 poroże i starsze, czyli 6 rok życia i starsze). Dodatkowo, istnieją rogacze selekcyjne, podzielone na trzy klasy: klasa I (guzikarze, szpicaki, myłkusy oraz bardzo słabe widłaki w 2 porożu - 3 roku życia), klasa II (szydlarze, słabe widłaki i słabe szóstaki, myłkusy) oraz klasa III (szydlarze, widłaki, słabe i średnie szóstaki, myłkusy). Selekcja kóz i koźląt odbywa się według tych samych zasad co selekcja łani i cieląt.
Kryteria odstrzału sarn mają na celu zapobieganie nadmiernemu odstrzałowi populacji dzikiej zwierzyny. Poprzez ich stosowanie można zagwarantować zachowanie zdrowego poziomu populacji oraz zapobiec wykorzystywaniu zasobów naturalnych w sposób przekraczający rytm wzrostu populacji. Ponadto umożliwia to utrzymanie równowagi między populacjami dzikich zwierząt a lokalną ludnością. Wytyczne te mogą być także stosowane do innych gatunków dzikich zwierząt, jak np. jelenie czy daniele. Dzięki nim możliwe jest zarządzanie zasobami dzikiej zwierzyny w sposób zrównoważony oraz ochrona różnorodności biologicznej.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj kryteria odstrzału sarn w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę K
- kuropatwa, kuropatwa (Perdix perdix L.)
ptak z rzędu kuraków. Upierzenie samca szarobrązowe rdzawo poprzecznie pręgowane, spód ciała popielaty z ciemniejszymi kreskami oraz dużą brązową plamą w kształcie podkowy w dolnej (...)
- kotka
samica rysia.
- karta stanowiskowa
kartka z kolejnymi numerami stanowisk w następujących po sobie miotach. Losowana na początku polowania zbiorowego ułatwia łowczemu sprawne i sprawiedliwe rozstawianie myśliwych.
- kniazienie
odgłos wydawany przez przestraszonego zająca
- kaczor
samiec dzikiej kaczki.
- kokanie
głos wydawany przez cieciorkę.
- kiszonka
karma dla zwierzyny konserwowana przez kiszenie masy roślinnej. Do przygotowania używa się te rośliny, które zwierzyna chętnie zjada w stanie zielonym, a więc: młode pędy, liście drzew i (...)
- klamra
skrzydło linii myśliwych (flanka) zagięte ku nagance.
- kabłąk
osłona spustu (spustów) w broni myśliwskiej.
- kultura łowiecka
całokształt materialnych i duchowych osiągnięć łowiectwa na przestrzeni wieków. W jej zakres wchodzi m.in. literatura myśliwska, malarstwo, rzeźba, muzyka, język łowiecki, tradycje, (...)