Definicja hasła: kryteria odstrzału sarn
- kryteria odstrzału sarn
podział rogaczy na klasy wiekowe:
klasa I - 1 i 2 poroże (2 i 3 rok życia),
klasa II - 3 i 4 poroże (4 i 5 rok życia),
klasa III - 5 poroże i starsze (6 rok życia i starsze),
rogacze selekcyjne:
klasa I - guzikarze, szpicaki, myłkusy oraz bardzo słabe widłaki (w 2 porożu - 3 roku życia),
klasa II - szydlarze, słabe widłaki i słabe szóstaki, myłkusy,
klasa III - szydlarze, widłaki, słabe i średnie szóstaki, myłkusy. Selekcja kóz i koźląt według takich samych zasad jak selekcja łań i cieląt.
Kryteria odstrzału sarn to zbiór wytycznych określających, które osobniki rogaczy powinny zostać odstrzelone w celu zachowania zdrowych populacji dzikiej zwierzyny. Podział rogaczy na klasy wiekowe obejmuje trzy kategorie: klasa I (1 i 2 poroże, czyli 2 i 3 rok życia), klasa II (3 i 4 poroże, czyli 4 i 5 rok życia) oraz klasa III (5 poroże i starsze, czyli 6 rok życia i starsze). Dodatkowo, istnieją rogacze selekcyjne, podzielone na trzy klasy: klasa I (guzikarze, szpicaki, myłkusy oraz bardzo słabe widłaki w 2 porożu - 3 roku życia), klasa II (szydlarze, słabe widłaki i słabe szóstaki, myłkusy) oraz klasa III (szydlarze, widłaki, słabe i średnie szóstaki, myłkusy). Selekcja kóz i koźląt odbywa się według tych samych zasad co selekcja łani i cieląt.
Kryteria odstrzału sarn mają na celu zapobieganie nadmiernemu odstrzałowi populacji dzikiej zwierzyny. Poprzez ich stosowanie można zagwarantować zachowanie zdrowego poziomu populacji oraz zapobiec wykorzystywaniu zasobów naturalnych w sposób przekraczający rytm wzrostu populacji. Ponadto umożliwia to utrzymanie równowagi między populacjami dzikich zwierząt a lokalną ludnością. Wytyczne te mogą być także stosowane do innych gatunków dzikich zwierząt, jak np. jelenie czy daniele. Dzięki nim możliwe jest zarządzanie zasobami dzikiej zwierzyny w sposób zrównoważony oraz ochrona różnorodności biologicznej.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj kryteria odstrzału sarn w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę K
- kuwiek
piszczałka do wabienia ptaków.
- kotlina, kotlina, kotowina
małe zagłębienie w ziemi, stanowiące w okresie bezśnieżnym legowisko zająca.
- kaczor
samiec dzikiej kaczki.
- kuper
tylna część ciała ptaków.
- kobuz, kobuz (Falko subbuteo L.)
ptak z rodziny sokołów, gnieżdżący się w lasach i zagajnikach, objęty ochroną -|- dawniej ceniony w sokolnictwie.
- karta stanowiskowa
kartka z kolejnymi numerami stanowisk w następujących po sobie miotach. Losowana na początku polowania zbiorowego ułatwia łowczemu sprawne i sprawiedliwe rozstawianie myśliwych.
- kara myśliwska
ukaranie myśliwego za wykroczenie przeciwko przepisom łowieckim, jak również przeciwko etyce, czy nawet językowi łowieckiemu.
- kotna
samica sarny, muflona, kozicy, rysia, zająca, królika, która nosi płód.
- kozica, kozica (Rupicapra rupicapra L.)
ssak z rodziny krętorogich, żyjący w strefie alpejskiej. W Polsce występują nielicznie wyłącznie w Tatrach i znajdują się pod całkowitą ochroną.
- koszyczek
plastykowy pojemnik, do którego wsypuje się śrut i wraz z nim wkłada do łuski. Koszyczek ma na celu zwiększenie skupienia.