Definicja hasła: kryteria odstrzału sarn
- kryteria odstrzału sarn
podział rogaczy na klasy wiekowe:
klasa I - 1 i 2 poroże (2 i 3 rok życia),
klasa II - 3 i 4 poroże (4 i 5 rok życia),
klasa III - 5 poroże i starsze (6 rok życia i starsze),
rogacze selekcyjne:
klasa I - guzikarze, szpicaki, myłkusy oraz bardzo słabe widłaki (w 2 porożu - 3 roku życia),
klasa II - szydlarze, słabe widłaki i słabe szóstaki, myłkusy,
klasa III - szydlarze, widłaki, słabe i średnie szóstaki, myłkusy. Selekcja kóz i koźląt według takich samych zasad jak selekcja łań i cieląt.
Kryteria odstrzału sarn to zbiór wytycznych określających, które osobniki rogaczy powinny zostać odstrzelone w celu zachowania zdrowych populacji dzikiej zwierzyny. Podział rogaczy na klasy wiekowe obejmuje trzy kategorie: klasa I (1 i 2 poroże, czyli 2 i 3 rok życia), klasa II (3 i 4 poroże, czyli 4 i 5 rok życia) oraz klasa III (5 poroże i starsze, czyli 6 rok życia i starsze). Dodatkowo, istnieją rogacze selekcyjne, podzielone na trzy klasy: klasa I (guzikarze, szpicaki, myłkusy oraz bardzo słabe widłaki w 2 porożu - 3 roku życia), klasa II (szydlarze, słabe widłaki i słabe szóstaki, myłkusy) oraz klasa III (szydlarze, widłaki, słabe i średnie szóstaki, myłkusy). Selekcja kóz i koźląt odbywa się według tych samych zasad co selekcja łani i cieląt.
Kryteria odstrzału sarn mają na celu zapobieganie nadmiernemu odstrzałowi populacji dzikiej zwierzyny. Poprzez ich stosowanie można zagwarantować zachowanie zdrowego poziomu populacji oraz zapobiec wykorzystywaniu zasobów naturalnych w sposób przekraczający rytm wzrostu populacji. Ponadto umożliwia to utrzymanie równowagi między populacjami dzikich zwierząt a lokalną ludnością. Wytyczne te mogą być także stosowane do innych gatunków dzikich zwierząt, jak np. jelenie czy daniele. Dzięki nim możliwe jest zarządzanie zasobami dzikiej zwierzyny w sposób zrównoważony oraz ochrona różnorodności biologicznej.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj kryteria odstrzału sarn w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę K
- kuna leśna, tumak, kuna leśna, tumak (Martes martes L.)
gatunek z rodziny łasicowalych. Długość ciała 38-58 cm, ciężar 1-2 kg. Ubarwienie brunatnożółte, na spodzie szyi pomarańczowokremowa plama. Zamieszkuje lasy całej Polski. Porusza się (...)
- kreślić
o głuszcach, cietrzewiach i dropiach: chodzić podczas toków po ziemi lub śniegu, kreśląc rozpostartymi skrzydłami i ogonem charakterystyczne bruzdy.
- kopyra
gwarowa nazwa zająca.
- kwiel
gwizdek służący do przywabiania ptaka łowczego
- kuropatwa, kuropatwa (Perdix perdix L.)
ptak z rzędu kuraków. Upierzenie samca szarobrązowe rdzawo poprzecznie pręgowane, spód ciała popielaty z ciemniejszymi kreskami oraz dużą brązową plamą w kształcie podkowy w dolnej (...)
- kogut
samiec niektórych ptaków, w tym wszystkich kuraków.
- kniazić
o zającu: wydawać głos przerażenia podobny do płaczu dziecka.
- kwiczoł, drozd kwiczoł, kwiczoł, drozd kwiczoł (Turdus pilaris L.)
ptak z rodziny drozdów; grzbiet brązowy, głowa i kuper popielate, na stronie brzusznej brązowe plamy. Długość ciała 25 cm, rozpiętość skrzydeł 47 cm. Zamieszkuje lasy sosnowe i (...)
- koszyczek
plastykowy pojemnik, do którego wsypuje się śrut i wraz z nim wkłada do łuski. Koszyczek ma na celu zwiększenie skupienia.