Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: kurek

kurek

w broni myśliwskiej część zamka, która uderza w iglicę (zob. zamek).

Kurek jest elementem broni myśliwskiej, będącym częścią zamka, która uderza w iglicę w celu wystrzelenia pocisku. Jest to mechanizm umożliwiający załadowanie, rozładowanie, odpalanie i wyciągnięcie łuski z broni myśliwskiej. Kurek może być wykonany z różnych materiałów, takich jak stal, aluminium lub tworzywo sztuczne, a jego konstrukcja jest zaprojektowana tak, aby umożliwić płynne i precyzyjne działanie.

Kurek spełnia kluczową rolę w broni myśliwskiej, ponieważ jest odpowiedzialny za wszystkie podstawowe funkcje broni. Pozwala regulować siłę naciągu sprężyny i dostosować jej pozycję do potrzeb użytkownika. Dodatkowo może być wykorzystywany do regulacji celownika lub innych elementów broni myśliwskiej.

Z uwagi na swoje znaczenie, kurek wymaga regularnej konserwacji i sprawdzania pod kątem uszkodzeń lub zużycia. Pewność prawidłowego działania kurka ma kluczowe znaczenie dla bezpieczeństwa użytkownika podczas polowania.

3. Regularna konserwacja kurka jest niezbędna dla zachowania jego sprawności i zapewnienia bezpieczeństwa użytkownika.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj kurek w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę K

zobacz pełną listę haseł

knoty

odchody głuszca.

kwilić

o ptakach drapieżnych: wydawać głos.

kwiczenie

głos wydawany przez warchlaki.

kaczki

nazwa obejmująca szereg gatunków z rzędu blaszkodziobych. Dzielimy je na kaczki właściwe, czyli pływające, oraz grążyce.

kraczajka

przenośna podpórka do broni (inna nazwa: pastorał)

kuraki, grzebiące, kuraki, grzebiące (Galliformes)

rząd ptaków obejmujący ok. 240 gatunków, przeważnie leśnych. W Polsce ze zwierząt łownych do kuraków należą: z rodziny głuszców - głuszec, cietrzew, jarząbek oraz z rodziny (...)

kaganiec

zabezpieczenie wykonane z drutu lub rzemienia zakładane psom lub tchórkom (fretkom), uniemożliwiające im kąsanie.

kudłacz

gwarowa nazwa niedźwiedzia.

kureń, kureń, budan

poleska nazwa szałasu myśliwskiego z desek, częściowo przysypanego ziemią.

kiść

1) pęk białych włosów na końcu ogona borsuka,
2) zakończenie ogona żubra.