Internetowy Słownik Łowiecki

Kuropatwa to ptak z rzędu kuraków, o charakterystycznym upierzeniu. Samce posiadają szarobrązowe upierzenie z rdzawo poprzecznymi pręgami, a spód ciała jest popielaty z ciemniejszymi kreskami oraz dużą brązową plamą w kształcie podkowy w dolnej części piersi. Samice natomiast cechują się bardziej brunatnym wierzchem ciała i zazwyczaj nie posiadają podkowy na piersiach. Samce osiągają długość ciała około 28 cm, rozpiętość skrzydeł wynoszącą 15-16 cm, długość ogona między 7 a 8,3 cm oraz wagę między 400 a 450 g, natomiast samice są nieco mniejsze - osiągają około 26 cm długości ciała, skrzydła o podobnej rozpiętości, 8 cm ogona oraz wagę około 375 g.

W Polsce kuropatwa występuje najliczniej spośród wszystkich kuraków i zamieszkuje głównie pola uprawne. Jej dieta składa się z pierścienic, owadów oraz nasion. W okresie jesienno-zimowym żyje w stadach, tworząc pary w lutym i marcu. W kwietniu-maju samica składa w naziemnym gnieździe 10-20 jaj, które wysiaduje przez około 23-24 dni. Młode są tzw. zagniazdownikami.

Z uwagi na swoje właściwości jako ptak łowny kuropatwa ma duże znaczenie gospodarcze. Jej populacja jest przedmiotem ochrony i monitoringu ze względu na polowania oraz utratę siedlisk przez rolnictwo intensywne.

Ze względu na zmiany zachodzące w środowisku naturalnym oraz populację kuropatw należy zachować ostrożność aby nie zakłócić delikatnej równowagi ekologicznej tego gatunku.