Definicja hasła: latarnia
- latarnia
łeb wilka.
Latarnia - łeb wilka to zewnętrzna część pyska wilka, która jest szczególnie istotna w procesie identyfikacji gatunku. Najczęściej przyjmuje kształt trójkątny, z wyraźnymi liniami na czole i policzkach oraz charakterystycznymi cechami takimi jak duże, okrągłe oczy, małe i stojące uszy, zamknięte usta oraz czarny lub brązowy nos. Latarnia stanowi również istotną cechę płciową wilków; samce zazwyczaj posiadają większe latarnie niż samice, a ich uszy są bardziej sterczące. Istnieją także różnice w kształcie latarni między poszczególnymi rasami wilków, takie jak różnice w kolorze i rozmiarze futra na czole oraz kształcie latarni. Wilki arktyczne charakteryzują się białym lub srebrnym futrem na czole, podczas gdy wilki borealne mają ciemniejsze futro i większą latarnię.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj latarnia w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę L
- lustro, lusterko
jasna sierść na pośladkach u zwierzyny płowej, u nasady ogona, talerz
- loszka
młoda samica dzika (drugi rok życia).
- linia
szereg myśliwych, ustawionych w równych odstępach od siebie podczas polowania zbiorowego (z naganką lub psami).
- liniak
ssak w okresie linienia i ptak w czasie pierzenia.
- linia oddziałowa
niezadrzewiony pas o szerokości 6-8 metrów, dzielący las na jednostki zwane oddziałami.
- loftki
gruby śrut o średnicy powyżej 4,5 mm używany do polowania na wilki
- lufa
główna część broni palnej nadająca pociskowi kierunek lotu i prędkość początkową. W broni śrutowej jest wewnątrz gładka; składa się z części zamkowej, komory nabojowej, (...)
- lęg
potomstwo ptasie z jednego zniesienia.
- lankastrówka
nazwa broni odtylcowej pochodząca od nazwiska jej wytwórcy, londyńskiego Charlcsa W. Lancastera. W 1852 r. udoskonalił on lefoszówkę. wprowadzając nabój z centralną spłoonką.
- linia celowania
linia prosta łącząca oko myśliwego, przyrządy celownicze i cel (zob. celowanie).