Definicja hasła: lewka
- lewka
lewa lufa strzelby myśliwskiej.
Lewka to określenie oznaczające lewą lufę strzelby myśliwskiej. Strzelby myśliwskie posiadają zazwyczaj dwie lufy, prawą i lewą, umożliwiając strzał z dwóch nabojów bez konieczności ponownego przeładowania. Lewa lufa, zwana również "lewka", jest dedykowana do strzałów na większe odległości lub specjalnych rodzajów amunicji. Rozróżnienie między prawą a lewą lufą pozwala myśliwemu na dostosowanie używanej amunicji do konkretnego celu oraz warunków polowania.
Wybór konkretnej lufy do strzału zależy od wielu czynników takich jak odległość do celu, jego wielkość, uwarunkowania terenu czy panujące warunki atmosferyczne. Posiadanie obu luf w strzelbie myśliwskiej stanowi istotny atut dla myśliwego, umożliwiając szybkie dostosowanie broni do zmieniających się warunków polowania. Lewka może być więc kluczowym elementem skuteczności podczas polowań na różnorodną zwierzynę.
Ponadto, istnieje wiele rodzajów strzelb myśliwskich, co wpływa także na różnice w budowie i działaniu lewej lufy (lewki). Niektóre modele oferują dodatkowe możliwości regulacji czy specjalne technologie wspomagające celność strzału. Dzięki temu lewa lufa może być wykorzystywana w bardziej elastyczny sposób, odpowiadając różnym potrzebom myśliwego w zależności od sytuacji polowania.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj lewka w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę L
- lefoszówka
pierwsza odtylcowa strzelba myśliwska wyprodukowana w 1832 r. przez C. Lel'aucheux. Iglica była wbudowana w tylną część łuski. Zaletą lefoszówki było szybkie ładowanie, wadą (...)
- locha, locha, samura
samica dzika (od trzeciego roku życia).
- lustro, lusterko
jasna sierść na pośladkach u zwierzyny płowej, u nasady ogona, talerz
- linia celowania
linia prosta łącząca oko myśliwego, przyrządy celownicze i cel (zob. celowanie).
- loftki
gruby śrut o średnicy powyżej 4,5 mm używany do polowania na wilki
- linijka
lekki czterokołowy pojazd konny służący, od drugiej połowy XIX w. do dziś, do polowań z podjazdu.
- lankastrówka
nazwa broni odtylcowej pochodząca od nazwiska jej wytwórcy, londyńskiego Charlcsa W. Lancastera. W 1852 r. udoskonalił on lefoszówkę. wprowadzając nabój z centralną spłoonką.
- linienie
intensywne wypadanie włosów u zwierząt w rytmicznych odstępach czasowych (zazwyczaj rocznych).
- leżeć
o zwierzynie: przebywać w legowisku.
- lewka
lewa lufa strzelby myśliwskiej.