Definicja hasła: loftki
- loftki
gruby śrut o średnicy powyżej 4,5 mm używany do polowania na wilki
Loftki to gruby śrut o średnicy powyżej 4,5 mm, specjalnie przeznaczony do polowania na duże dzikie zwierzęta, takie jak wilki. Charakteryzują się dużą siłą penetracji oraz zdolnością do przebicia skóry i kości zwierząt łownych. Loftki wykonane są z twardego metalu i są powszechnie stosowane przez myśliwych do skutecznego polowania na zwierzęta o znacznym rozmiarze, takie jak wilki, niedźwiedzie czy jelenie. Stanowią one ważną formę amunicji dla myśliwych prowadzących polowanie na duże dzikie zwierzęta, umożliwiając szybkie i skuteczne uśmiercenie zdobyczy. Loftki są dostępne w różnych rozmiarach oraz kształtach, a ich cena może się różnić w zależności od producenta oraz modelu. Odpowiedni dobór rodzaju amunicji jest niezwykle istotny dla skuteczności i bezpieczeństwa przeprowadzanego polowania.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj loftki w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę L
- lampy
oczy wilka.
- Lefaucheux Casmir
francuski rusznikarz, twórca pierwszej odtylcowej strzelby myśliwskiej w 1832 r.
- lis, lis (Vulpes vulpes L.)
gatunek z rodziny psów. Długość ciała 60-90 cm, ogona 30-50 cm, ciężar 5-13 kg. Ubarwienie żółtorude, spód ciała i wewnętrzna strona nóg białawe, czubki uszu i dolne partie nóg (...)
- lepażówka
francuska strzelba kapiszonowa, a później odtylcowa, produkowana w XIX w. w fabryce Lepage'a.
- lankastrówka
nazwa broni odtylcowej pochodząca od nazwiska jej wytwórcy, londyńskiego Charlcsa W. Lancastera. W 1852 r. udoskonalił on lefoszówkę. wprowadzając nabój z centralną spłoonką.
- lefoszówka
pierwsza odtylcowa strzelba myśliwska wyprodukowana w 1832 r. przez C. Lel'aucheux. Iglica była wbudowana w tylną część łuski. Zaletą lefoszówki było szybkie ładowanie, wadą (...)
- lotki
najdłuższe i najsztywniejsze pióra w skrzydłach ptaków, zwiększają powierzchnię lotną skrzydła.
- linia oddziałowa
niezadrzewiony pas o szerokości 6-8 metrów, dzielący las na jednostki zwane oddziałami.
- las
zespół biologiczny (układ ekologiczny), w którym właściwe dla niego: szata roślinna (głównie drzewiasta), zwierzęta i czynniki przyrody nieożywionej są wzajemnie uzależnione.