Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: loftki

loftki

gruby śrut o średnicy powyżej 4,5 mm używany do polowania na wilki

Loftki to gruby śrut o średnicy powyżej 4,5 mm, specjalnie przeznaczony do polowania na duże dzikie zwierzęta, takie jak wilki. Charakteryzują się dużą siłą penetracji oraz zdolnością do przebicia skóry i kości zwierząt łownych. Loftki wykonane są z twardego metalu i są powszechnie stosowane przez myśliwych do skutecznego polowania na zwierzęta o znacznym rozmiarze, takie jak wilki, niedźwiedzie czy jelenie. Stanowią one ważną formę amunicji dla myśliwych prowadzących polowanie na duże dzikie zwierzęta, umożliwiając szybkie i skuteczne uśmiercenie zdobyczy. Loftki są dostępne w różnych rozmiarach oraz kształtach, a ich cena może się różnić w zależności od producenta oraz modelu. Odpowiedni dobór rodzaju amunicji jest niezwykle istotny dla skuteczności i bezpieczeństwa przeprowadzanego polowania.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj loftki w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę L

zobacz pełną listę haseł

lufa

główna część broni palnej nadająca pociskowi kierunek lotu i prędkość początkową. W broni śrutowej jest wewnątrz gładka; składa się z części zamkowej, komory nabojowej, (...)

lira

ogon cietrzewia, piękne trofeum z tego ptaka.

lepażówka

francuska strzelba kapiszonowa, a później odtylcowa, produkowana w XIX w. w fabryce Lepage'a.

latacz

w sokolnicłwie ptak łowczy ułożony tak, aby podczas polowania przelatywał nad stadem kuropatw powodując ich dotrzymanie i umożliwienie myśliwemu dojścia na odległość skutecznego (...)

Lefaucheux Casmir

francuski rusznikarz, twórca pierwszej odtylcowej strzelby myśliwskiej w 1832 r.

legawiec

pies myśliwski wystawiający zwierzynę. Dawniej 1egawiec wystawiał zwierzynę kładąc się na ziemi (stąd nazwa). Do 1egawców należą triery, pointer, wyżły i gryfon.

lampy

oczy wilka.

leżeć

o zwierzynie: przebywać w legowisku.

lankastrówka

nazwa broni odtylcowej pochodząca od nazwiska jej wytwórcy, londyńskiego Charlcsa W. Lancastera. W 1852 r. udoskonalił on lefoszówkę. wprowadzając nabój z centralną spłoonką.

lustro

biała plama na barkach głuszca i cietrzewia (zob. talerz).