Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: lustro

lustro

biała plama na barkach głuszca i cietrzewia (zob. talerz).

Lustro to biała plama na barkach głuszca i cietrzewia oraz na zadzie jeleniowatych. Jest to charakterystyczny element ubarwienia tych gatunków ptaków. Lustro jest widoczne wyłącznie w okresie godowym, zazwyczaj bardzo jasne i ma kształt okręgu lub elipsy. U głuszca może mieć średnicę od 2 do 4 cm, a u cietrzewia od 3 do 5 cm. Lustro jest często mylone z talerzem, który znajduje się na szyi głuszca i cietrzewia, a lustro umiejscowione jest na barkach.

Podobnie jak u ptaków, lustro również występuje u innych gatunków jeleniowatych, takich jak sarny, daniele i muflony. Jest to biała plama na zadzie tych zwierząt, która może mieć różne kształty i rozmiary. U samic może być mniejsza niż u samców. Lustro służy do oznaczenia terytoriów i wykorzystywane jest przez samce do walk o partnerki.

Rozpoznanie lustra oraz jego właściwe określenie ma znaczenie praktyczne dla myśliwych i hodowców zwierząt łownych, ponieważ pozwala na dokładną identyfikację gatunku oraz płci osobnika. Dodatkowo sięgając po poprawne terminy łowieckie pokazujemy szacunek dla tradycji myśliwskiej oraz jej dziedzictwa kulturowego.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj lustro w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę L

zobacz pełną listę haseł

linia celowania

linia prosta łącząca oko myśliwego, przyrządy celownicze i cel (zob. celowanie).

lochanie

inaczej huczka.

lodówka, lodówka (Clangula hy emails L.)

ptak łowny z rzędu blaszkodziobych należący do grążyc. Zamieszkuje brzegi mórz podbiegunowych. W Polsce późną jesienią i zimą spotykana na przelotach.

liściarka

młode pędy drzew i krzewów liściastych zebrane wraz z liśćmi w maju lub czerwcu; wysuszone i nasolone stanowią doskonałą karmi dla zwierzyny w czasie zimy.

lekko

rozkaz dla psa myśliwskiego, aby delikatnie trzymał aport.

latarnia

łeb wilka.

lustro

biała plama na barkach głuszca i cietrzewia (zob. talerz).

loty

skrzydła ptaków.

lankastrówka

nazwa broni odtylcowej pochodząca od nazwiska jej wytwórcy, londyńskiego Charlcsa W. Lancastera. W 1852 r. udoskonalił on lefoszówkę. wprowadzając nabój z centralną spłoonką.

lampy

oczy wilka.