Definicja hasła: lot tokowy
- lot tokowy
lot odbywany przez samce ptaków w okresie godowym w poszukiwaniu samicy (np. wiosenne ciągi słonek - obloty).
Lot tokowy to specyficzne zachowanie przejawiane przez samce ptaków w okresie godowym. Polega on na wykonywaniu charakterystycznego lotu w celu znalezienia partnerki płci żeńskiej. Lot ten cechuje się powtarzalnym i regularnym przelatywaniem wokół określonego obszaru, co ma na celu przyciągnięcie uwagi samic. Ptaki wykonując lot tokowy prezentują swoje umiejętności lotnicze, co ma zwrócić uwagę potencjalnych partnerek oraz uczestniczyć w rywalizacji o możliwość rozmnażania.
Lot tokowy bywa widoczny u różnych gatunków ptaków, zarówno tych drapieżnych, jak słonki czy orły, jak i innych gatunków np. gołębi czy kawek. Jest on ważnym elementem zachowań godowych u ptaków, ponieważ pozwala samcom prezentować swoje walory oraz zwrócić uwagę samic. Typowo lot tokowy jest obserwowany wiosną podczas sezonu godowego, jednakże niektóre gatunki ptaków mogą wykonywać go także o innych porach roku.
Wśród funkcji lotu tokowego warto również wspomnieć o jego roli w obronie terytorialnej oraz poszukiwaniu pożywienia. Samce wykonując charakterystyczny lot mogą również informować inne osobniki o własnej obecności na danym obszarze i odstraszać potencjalnych intruzów lub konkurentów.
Warto zauważyć, że obserwacje lotu tokowego mają duże znaczenie dla prowadzenia badań naukowych i monitorowania populacji ptaków, ponieważ pozwalają one na lepsze zrozumienie zachowań godowych oraz dynamiki populacji ptaków.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj lot tokowy w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę L
- liściarka
młode pędy drzew i krzewów liściastych zebrane wraz z liśćmi w maju lub czerwcu; wysuszone i nasolone stanowią doskonałą karmi dla zwierzyny w czasie zimy.
- leżeć
o zwierzynie: przebywać w legowisku.
- Lebeau
belgijska strzelba produkowana od XIX w.
- latacz
w sokolnicłwie ptak łowczy ułożony tak, aby podczas polowania przelatywał nad stadem kuropatw powodując ich dotrzymanie i umożliwienie myśliwemu dojścia na odległość skutecznego (...)
- lufa
główna część broni palnej nadająca pociskowi kierunek lotu i prędkość początkową. W broni śrutowej jest wewnątrz gładka; składa się z części zamkowej, komory nabojowej, (...)
- linia celowania
linia prosta łącząca oko myśliwego, przyrządy celownicze i cel (zob. celowanie).
- las
zespół biologiczny (układ ekologiczny), w którym właściwe dla niego: szata roślinna (głównie drzewiasta), zwierzęta i czynniki przyrody nieożywionej są wzajemnie uzależnione.
- lawerak
seter angielski, najmniej z seterów używany do polowań. Wysokość 50-55 cm, maść biała nakrapiana (także w czarne lub brązowe łaty). Pracuje górnym wiatrem, szczególnie użyteczny w (...)
- lisiurka
używana od XVI w. czapka zrobiona z lisa, z opuszczanymi na uszy klapami.
- loftki
gruby śrut o średnicy powyżej 4,5 mm używany do polowania na wilki