Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: lawerak

lawerak

seter angielski, najmniej z seterów używany do polowań. Wysokość 50-55 cm, maść biała nakrapiana (także w czarne lub brązowe łaty). Pracuje górnym wiatrem, szczególnie użyteczny w otwartym polu (zob. setery).

Lawerak jest jednym z trzech rodzajów seterów angielskich, które są używane do polowań na ptactwo. Jest to najmniej popularny z seterów, osiągający wysokość od 50 do 55 cm. Ma białą sierść, która może być nakrapiana czarnymi lub brązowymi łatami. Pracuje głównie górnym wiatrem i jest szczególnie użyteczny w otwartym polu.

Lawerak jest silniejszy i cięższy od innych seterów angielskich, takich jak irlandzki i szkocki. Ma maść czarną podpalaną, co oznacza, że ma ciemniejsze plamy na białym tle. Jest wszechstronny i łatwy w układaniu.

Jest to idealny pies myśliwski dla osób polujących na ptactwo polne i błotne. Jego silna budowa oraz umiejętności pracy górnym wiatrem sprawiają, że jest on doskonałym towarzyszem do polowań na ptaki.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj lawerak w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę L

zobacz pełną listę haseł

lusterko

plamy na skrzydłach kaczek, np. granatowoniebieskie u krzyżówki.

lochanie

inaczej huczka.

licówka

stara doświadczona lama, przewodniczka jeleniej chmary (lub danieli). Bardzo czujna pilnuje bezpieczeństwa całej chmary.

legawiec

pies myśliwski wystawiający zwierzynę. Dawniej 1egawiec wystawiał zwierzynę kładąc się na ziemi (stąd nazwa). Do 1egawców należą triery, pointer, wyżły i gryfon.

linienie

intensywne wypadanie włosów u zwierząt w rytmicznych odstępach czasowych (zazwyczaj rocznych).

loty

skrzydła ptaków.

lotki

najdłuższe i najsztywniejsze pióra w skrzydłach ptaków, zwiększają powierzchnię lotną skrzydła.

lufa

główna część broni palnej nadająca pociskowi kierunek lotu i prędkość początkową. W broni śrutowej jest wewnątrz gładka; składa się z części zamkowej, komory nabojowej, (...)

loftka

śrut o średnicy powyżej 4,5 mm; może być używany tylko do polowań na wilki.

lisiurka

używana od XVI w. czapka zrobiona z lisa, z opuszczanymi na uszy klapami.