Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: leżeć

leżeć

o zwierzynie: przebywać w legowisku.

Leżenie - to ważne zachowanie zwierząt łownych, polegające na przebywaniu w legowisku, czyli miejscu, które zapewnia schronienie i odpoczynek. Legowiska mogą przybierać różne formy w zależności od gatunku zwierzęcia, mogą to być gałęzie drzew, nory, jamy w ziemi, a także legowiska z liści i gałęzi bądź ukrycie w trawie i krzakach. Istotna cechą legowisk jest ich funkcja jako bezpiecznych schronień dla zwierzyny. Leżenie ma szczególne znaczenie dla młodych osobników, którzy muszą się ukrywać przed drapieżnikami.

Dla myśliwych leżenie stanowi istotny element polowań. Obserwowanie legowisk pozwala im poznać nawyki zachowania i gdzie możliwe jest upolowanie określonego gatunku. Dzięki temu łowcy mogą skuteczniej planować swoje polowania.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj leżeć w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę L

zobacz pełną listę haseł

lis, lis (Vulpes vulpes L.)

gatunek z rodziny psów. Długość ciała 60-90 cm, ogona 30-50 cm, ciężar 5-13 kg. Ubarwienie żółtorude, spód ciała i wewnętrzna strona nóg białawe, czubki uszu i dolne partie nóg (...)

linia celowania

linia prosta łącząca oko myśliwego, przyrządy celownicze i cel (zob. celowanie).

lizawka, lizawka, solnik

urządzenie łowieckie służące do podawania soli zwierzynie grubej. Przeważnie ma ono kształt korytka lub słupka.

lampy

oczy wilka.

lekko

rozkaz dla psa myśliwskiego, aby delikatnie trzymał aport.

lisiurka

używana od XVI w. czapka zrobiona z lisa, z opuszczanymi na uszy klapami.

liściarka

młode pędy drzew i krzewów liściastych zebrane wraz z liśćmi w maju lub czerwcu; wysuszone i nasolone stanowią doskonałą karmi dla zwierzyny w czasie zimy.

latacz

w sokolnicłwie ptak łowczy ułożony tak, aby podczas polowania przelatywał nad stadem kuropatw powodując ich dotrzymanie i umożliwienie myśliwemu dojścia na odległość skutecznego (...)

lankastrówka

nazwa broni odtylcowej pochodząca od nazwiska jej wytwórcy, londyńskiego Charlcsa W. Lancastera. W 1852 r. udoskonalił on lefoszówkę. wprowadzając nabój z centralną spłoonką.

lustro, lusterko

jasna sierść na pośladkach u zwierzyny płowej, u nasady ogona, talerz