Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: lęg

lęg

potomstwo ptasie z jednego zniesienia.

Lęg to termin z zakresu ornitologii i łowiectwa, określający potomstwo ptasie wyklute z jaj jednego zniesienia. Proces lęgów jest kluczowym elementem cyklu reprodukcyjnego ptaków, gdzie samica składa jaja, wysiadywane następnie przez samicę lub oboje rodziców, aż do wyklucia młodych. Lęgi mogą być różnej wielkości w zależności od gatunku ptaka, a także warunków środowiskowych i dostępności pokarmu.

Każdy lęg może składać się z różnej liczby jaj, która również zależy od gatunku ptaka i innych czynników. Po wykluciu młode są karmione przez rodziców, aż do uzyskania samodzielności. Niektóre gatunki ptaków mogą przeprowadzać kilka lęgów w ciągu jednego sezonu lęgowego, zwłaszcza w obszarach o dłuższym okresie sprzyjającym rozmnażaniu.

Pojęcie "lęg" ma nie tylko biologiczne znaczenie, ale również ma istotne konsekwencje dla praktyki łowieckiej. W łowiectwie znaczenie mają między innymi przepisy dotyczące ochrony lęgów oraz regulacji sezonu łowieckiego tak, aby nie kolidował z okresem rozrodu i opieki rodzicielskiej ptaków.

W kontekście ochrony przyrody istotne jest monitorowanie liczebności i sukcesu lęgów różnych gatunków ptaków jako wskaźnika stanu populacji oraz oceny stanu środowiska naturalnego. Zbadanie efektywności przeprowadzonych działań ochronnych jest możliwe poprzez obserwacje liczebności i jakości lęgów w danym obszarze czy populacji.

Wnioski płynące ze studiowania procesu lęgów mają istotne znaczenie zarówno dla praktyki łowieckiej jak i dla działań związanych z ochroną przyrody, pozwalają na podejmowanie racjonalnych decyzji związanych z gospodarowaniem populacjami ptaków oraz utrzymaniem bioróżnorodności ekosystemów.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj lęg w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę L

zobacz pełną listę haseł

leżeć

o zwierzynie: przebywać w legowisku.

lęgowy, lęgowy, gniazdowy

o ptakach, które gnieżdżą się na danym terenie.

loftki

gruby śrut o średnicy powyżej 4,5 mm używany do polowania na wilki

lizawka, lizawka, solnik

urządzenie łowieckie służące do podawania soli zwierzynie grubej. Przeważnie ma ono kształt korytka lub słupka.

lampy

oczy wilka.

Lebeau

belgijska strzelba produkowana od XIX w.

lankastrówka

nazwa broni odtylcowej pochodząca od nazwiska jej wytwórcy, londyńskiego Charlcsa W. Lancastera. W 1852 r. udoskonalił on lefoszówkę. wprowadzając nabój z centralną spłoonką.

lusterko

plamy na skrzydłach kaczek, np. granatowoniebieskie u krzyżówki.

licówka

stara doświadczona lama, przewodniczka jeleniej chmary (lub danieli). Bardzo czujna pilnuje bezpieczeństwa całej chmary.

lepażówka

francuska strzelba kapiszonowa, a później odtylcowa, produkowana w XIX w. w fabryce Lepage'a.