Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: lufa

lufa

główna część broni palnej nadająca pociskowi kierunek lotu i prędkość początkową. W broni śrutowej jest wewnątrz gładka; składa się z części zamkowej, komory nabojowej, cylindrycznego przewodu lufy (ewentualnie zwężonego na końcu w czok lub pólczok, niekiedy także rozwierconego dla zwiększenia rozrzutu, np. przy strzelaniu do rzutków). Lufa w broni kulowej jest gwintowana; składa się z części zamkowej, komory nabojowej i części gwintowanej. Ze względu na konieczność elastyczności, lufy wykonywane są z miękkiej stali, tzw. lufowej, która zawiera duży procent niklu i wolframu. Najczęstsze długości luf broni śrutowej: od 70-75 cm; broni gwintowanej - 45-72 cm; broni kombinowanej - 60-70 cm.

Lufa w broni palnej jest zamkniętym, cylindrycznym przewodem, który służy do wystrzeliwania pocisku. W broni śrutowej lufa jest gładka i składa się z części zamkowej, komory nabojowej oraz cylindrycznego przewodu lufy. Natomiast w broni kulowej lufa jest gwintowana i składa się z części zamkowej, komory nabojowej oraz części gwintowanej. Lufa wykonana jest z miękkiej stali lufowej, która zawiera duży procent niklu i wolframu.

Lufa ma różne długości w zależności od rodzaju broni. W broni śrutowej długość lufy wynosi od 70-75 cm; w broni gwintowanej - 45-72 cm; a w broni kombinowanej - 60-70 cm. Lufa pełni ważną funkcję w broni palnej, ponieważ nadaje pociskowi kierunek lotu i prędkość początkową. Dzięki temu możliwe jest precyzyjne strzelanie do celu.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj lufa w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę L

zobacz pełną listę haseł

lepażówka

francuska strzelba kapiszonowa, a później odtylcowa, produkowana w XIX w. w fabryce Lepage'a.

Lefaucheux Casmir

francuski rusznikarz, twórca pierwszej odtylcowej strzelby myśliwskiej w 1832 r.

lekko

rozkaz dla psa myśliwskiego, aby delikatnie trzymał aport.

lęgowy, lęgowy, gniazdowy

o ptakach, które gnieżdżą się na danym terenie.

lustro

biała plama na barkach głuszca i cietrzewia (zob. talerz).

lawerak

seter angielski, najmniej z seterów używany do polowań. Wysokość 50-55 cm, maść biała nakrapiana (także w czarne lub brązowe łaty). Pracuje górnym wiatrem, szczególnie użyteczny w (...)

lankastrówka

nazwa broni odtylcowej pochodząca od nazwiska jej wytwórcy, londyńskiego Charlcsa W. Lancastera. W 1852 r. udoskonalił on lefoszówkę. wprowadzając nabój z centralną spłoonką.

lornetka

przyrząd optyczny ułatwiający oglądanie zwierzyny, znajdującej się w dużej odległości od myśliwego. Jest konieczna przy wykonywaniu odstrzałów selekcyjnych. Każda lornetka posiada (...)

locha, locha, samura

samica dzika (od trzeciego roku życia).

liniak

ssak w okresie linienia i ptak w czasie pierzenia.