Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: lufa

lufa

główna część broni palnej nadająca pociskowi kierunek lotu i prędkość początkową. W broni śrutowej jest wewnątrz gładka; składa się z części zamkowej, komory nabojowej, cylindrycznego przewodu lufy (ewentualnie zwężonego na końcu w czok lub pólczok, niekiedy także rozwierconego dla zwiększenia rozrzutu, np. przy strzelaniu do rzutków). Lufa w broni kulowej jest gwintowana; składa się z części zamkowej, komory nabojowej i części gwintowanej. Ze względu na konieczność elastyczności, lufy wykonywane są z miękkiej stali, tzw. lufowej, która zawiera duży procent niklu i wolframu. Najczęstsze długości luf broni śrutowej: od 70-75 cm; broni gwintowanej - 45-72 cm; broni kombinowanej - 60-70 cm.

Lufa jest zamkniętym, cylindrycznym przewodem w broni palnej, służącym do wystrzeliwania pocisków. W broni śrutowej lufa występuje w dwóch rodzajach: gładkim, składającym się z części zamkowej, komory nabojowej i cylindrycznego przewodu lufy; oraz gwintowanym, zawierającym również część gwintowaną. Materiał wykonania lufy to miękka stal lufowa, z dużym udziałem niklu i wolframu. Długość lufy zmienia się w zależności od rodzaju broni: od 70-75 cm w broni śrutowej, 45-72 cm w broni kulowej oraz 60-70 cm w broni kombinowanej. Lufa pełni kluczową rolę, nadając pociskowi kierunek lotu i prędkość początkową, umożliwiając precyzyjne strzelanie do celu.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj lufa w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę L

zobacz pełną listę haseł

lufa

główna część broni palnej nadająca pociskowi kierunek lotu i prędkość początkową. W broni śrutowej jest wewnątrz gładka; składa się z części zamkowej, komory nabojowej, (...)

licówka

stara doświadczona lama, przewodniczka jeleniej chmary (lub danieli). Bardzo czujna pilnuje bezpieczeństwa całej chmary.

lochanie

inaczej huczka.

liszka, liszka, lisica

samica lisa.

legawiec

pies myśliwski wystawiający zwierzynę. Dawniej 1egawiec wystawiał zwierzynę kładąc się na ziemi (stąd nazwa). Do 1egawców należą triery, pointer, wyżły i gryfon.

lotny

o młodych ptakach umiejących już latać.

lot tokowy

lot odbywany przez samce ptaków w okresie godowym w poszukiwaniu samicy (np. wiosenne ciągi słonek - obloty).

lustro

biała plama na barkach głuszca i cietrzewia (zob. talerz).

linia

szereg myśliwych, ustawionych w równych odstępach od siebie podczas polowania zbiorowego (z naganką lub psami).

lizawka, lizawka, solnik

urządzenie łowieckie służące do podawania soli zwierzynie grubej. Przeważnie ma ono kształt korytka lub słupka.