Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: linienie

linienie

intensywne wypadanie włosów u zwierząt w rytmicznych odstępach czasowych (zazwyczaj rocznych).

Linienie to naturalny proces wypadania starej sierści u zwierząt, który zazwyczaj zachodzi sezonowo, zwykle raz do roku. Jest to wynik cyklu wzrostu włosa, który składa się z faz wzrostu, spoczynku i wypadania. W okresie linienia włosy wypadają w większej ilości, aby ustąpić miejsca nowej sierści przystosowanej do zmieniających się warunków atmosferycznych. Linienie jest zjawiskiem typowym dla wielu gatunków ssaków futerkowych, jak również ptaków.

Proces linienia ma istotne znaczenie zarówno dla kondycji zdrowotnej zwierząt, jak i dla ludzi zajmujących się hodowlą i wykorzystaniem sierści czy futra. Duże nasilenie linienia może być również sygnałem problemów zdrowotnych lub niedoborów żywieniowych u zwierząt. Dlatego jest ważne, aby właściciele oraz opiekunowie zwierząt byli świadomi i zrozumieli ten proces, dostosowując pielęgnację do potrzeb zwierzęcia w okresie linienia.

W dziedzinie łowiectwa termin "linienie" odnosi się także do okresu, w którym zwierzyna zmienia swój strój futrzany - czyli sierść lub futro. W tym kontekście linienie stanowi ważny element kalendarza łowieckiego oraz wpływa na ocenę wartości futra danego osobnika podczas polowań oraz pracy myśliwych w gospodarce leśnej.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj linienie w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę L

zobacz pełną listę haseł

liniak

ssak w okresie linienia i ptak w czasie pierzenia.

las

zespół biologiczny (układ ekologiczny), w którym właściwe dla niego: szata roślinna (głównie drzewiasta), zwierzęta i czynniki przyrody nieożywionej są wzajemnie uzależnione.

liściarka

młode pędy drzew i krzewów liściastych zebrane wraz z liśćmi w maju lub czerwcu; wysuszone i nasolone stanowią doskonałą karmi dla zwierzyny w czasie zimy.

lampy

oczy wilka.

loftki

gruby śrut o średnicy powyżej 4,5 mm używany do polowania na wilki

lankastrówka

nazwa broni odtylcowej pochodząca od nazwiska jej wytwórcy, londyńskiego Charlcsa W. Lancastera. W 1852 r. udoskonalił on lefoszówkę. wprowadzając nabój z centralną spłoonką.

luneta

optyczny przyrząd celowniczy, umożliwiający myśliwemu oddanie precyzyjnego strzału na odległość do 200 m (nie należy strzelać dalej niż 150 m). Lunety myśliwskie mogą mieć różne (...)

lira

ogon cietrzewia, piękne trofeum z tego ptaka.

lepażówka

francuska strzelba kapiszonowa, a później odtylcowa, produkowana w XIX w. w fabryce Lepage'a.

lochanie

inaczej huczka.