Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: lizawka

lizawka, lizawka, solnik

urządzenie łowieckie służące do podawania soli zwierzynie grubej. Przeważnie ma ono kształt korytka lub słupka.

Lizawka to urządzenie łowieckie, służące do podawania soli dzikiej zwierzynie grubej, mające na celu przyciągnięcie zwierząt do określonego miejsca. Jest to skuteczna metoda pozyskiwania zwierzyny, często wykorzystywana przez myśliwych. Lizawki występują w różnych kształtach i rozmiarach, najczęściej przybierają formę korytka lub słupka. Korytko wykonane jest z tworzywa sztucznego lub metalu, z otworem w środku umożliwiającym wsypanie soli. Słupek natomiast zazwyczaj wykonany jest z metalu i również posiada otwór na górze przeznaczony do wsypywania soli. Oba typy są skuteczne w przyciąganiu dzikiej zwierzyny.

Lizawki są proste w użyciu - po wsypaniu odpowiedniej ilości soli, umieszcza się je w wybranym miejscu i regularnie uzupełnia solą, aby utrzymać ich atrakcyjność dla zwierzyny. Ich używanie może znacząco uproszczać polowanie poprzez koncentrację dzikich zwierząt w wyznaczonym obszarze i zwiększenie szans na sukces polowania. Dzięki lizawkom myśliwi mogą kontrolować ruchy zwierzyny, a także lepiej monitorować jej zachowania i stan zdrowia. Lizawki stanowią istotny element strategii łowieckiej, pomagając efektywnie zarządzać populacją dzikich zwierząt oraz wspomagając ochronę tych gatunków poprzez monitorowanie ich stanu zdrowia i zachowań.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj lizawka w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę L

zobacz pełną listę haseł

latacz

w sokolnicłwie ptak łowczy ułożony tak, aby podczas polowania przelatywał nad stadem kuropatw powodując ich dotrzymanie i umożliwienie myśliwemu dojścia na odległość skutecznego (...)

lustro

biała plama na barkach głuszca i cietrzewia (zob. talerz).

liściarka

młode pędy drzew i krzewów liściastych zebrane wraz z liśćmi w maju lub czerwcu; wysuszone i nasolone stanowią doskonałą karmi dla zwierzyny w czasie zimy.

lefoszówka

pierwsza odtylcowa strzelba myśliwska wyprodukowana w 1832 r. przez C. Lel'aucheux. Iglica była wbudowana w tylną część łuski. Zaletą lefoszówki było szybkie ładowanie, wadą (...)

loftka

śrut o średnicy powyżej 4,5 mm; może być używany tylko do polowań na wilki.

lira

ogon cietrzewia, piękne trofeum z tego ptaka.

linijka

lekki czterokołowy pojazd konny służący, od drugiej połowy XIX w. do dziś, do polowań z podjazdu.

lufa

główna część broni palnej nadająca pociskowi kierunek lotu i prędkość początkową. W broni śrutowej jest wewnątrz gładka; składa się z części zamkowej, komory nabojowej, (...)

lustro, lusterko

jasna sierść na pośladkach u zwierzyny płowej, u nasady ogona, talerz

lotki

najdłuższe i najsztywniejsze pióra w skrzydłach ptaków, zwiększają powierzchnię lotną skrzydła.