Definicja hasła: lornetka
- lornetka
przyrząd optyczny ułatwiający oglądanie zwierzyny, znajdującej się w dużej odległości od myśliwego. Jest konieczna przy wykonywaniu odstrzałów selekcyjnych. Każda lornetka posiada swój symbol, który oznacza powiększenie i średnicę obiektywu (np. 7x50 - 7 oznacza powiększenie, 50 średnicę obiektywu w mm). Przy polowaniach nocnych ważna jest średnica obiektywu (przy tym samym powiększeniu im większa średnica obiektywu, tym jaśniejszy obraz). Ogólnie można powiedzieć, że dla myśliwych najprzydatniejsze są 1ornetki 7x50 i 10x50.
Lornetka to przyrząd optyczny składający się z dwóch soczewek umieszczonych w tubusie, który pozwala obserwować obiekty znajdujące się w dużej odległości. Soczewki są tak skonstruowane, by zapewnić użytkownikowi wyraźny obraz. Tubus lornetki wykonany jest z metalu lub tworzywa sztucznego, co zapewnia odporność na uszkodzenia mechaniczne. Aby ułatwić przenoszenie, lornetka jest wyposażona w uchwyt lub pasek na ramię.
Lornetka może być także wyposażona w dodatkowe funkcje, takie jak regulacja ostrości, regulacja dioptrii i filtry. Regulacja ostrości umożliwia dostosowanie obrazu do indywidualnych potrzeb użytkownika, natomiast regulacja dioptrii pozwala dopasować lornetkę do wady wzroku użytkownika. Filtry zaś pozwalają lepiej widzieć zwierzynę, nawet jeśli znajduje się ona w dużej odległości.
Dla myśliwych lornetka jest narzędziem niezbędnym do dokładnej obserwacji zwierzyny oraz określenia jej stanu zdrowia i płci. Jest przydatna przy wykonywaniu odstrzałów selekcyjnych, umożliwiając myśliwym dokonywanie selektywnych odstrzałów i ochronę populacji zwierzyny przed nadmiernym polowaniem. Przy polowaniach nocnych istotna jest średnica obiektywu lornetki - im większa średnica obiektywu przy danym powiększeniu, tym jaśniejszy obraz, dlatego najprzydatniejsze dla myśliwych są lornetki 7x50 i 10x50 ze względu na ich wszechstronność i jasność obrazu.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj lornetka w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę L
- lawerak
seter angielski, najmniej z seterów używany do polowań. Wysokość 50-55 cm, maść biała nakrapiana (także w czarne lub brązowe łaty). Pracuje górnym wiatrem, szczególnie użyteczny w (...)
- loszka
młoda samica dzika (drugi rok życia).
- lisiurka
używana od XVI w. czapka zrobiona z lisa, z opuszczanymi na uszy klapami.
- lot tokowy
lot odbywany przez samce ptaków w okresie godowym w poszukiwaniu samicy (np. wiosenne ciągi słonek - obloty).
- latacz
w sokolnicłwie ptak łowczy ułożony tak, aby podczas polowania przelatywał nad stadem kuropatw powodując ich dotrzymanie i umożliwienie myśliwemu dojścia na odległość skutecznego (...)
- las
zespół biologiczny (układ ekologiczny), w którym właściwe dla niego: szata roślinna (głównie drzewiasta), zwierzęta i czynniki przyrody nieożywionej są wzajemnie uzależnione.
- lotki
najdłuższe i najsztywniejsze pióra w skrzydłach ptaków, zwiększają powierzchnię lotną skrzydła.
- lustro, lusterko
jasna sierść na pośladkach u zwierzyny płowej, u nasady ogona, talerz