Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: matecznik

matecznik

bezpieczna ostoja zwierzyny w kniei.

Matecznik to obszar, który zapewnia ostoję dla zwierzyny, umożliwiając jej spokojne żerowanie, odpoczynek oraz rozmnażanie się. Jest to typowy element krajobrazu łowieckiego, zlokalizowany w kniei lub innym bezpiecznym dla zwierząt miejscu. Mateczniki składają się z różnorodnych siedlisk takich jak lasy, ścieżki czy łąki, tworząc kompleksową strefę ochronną dla dzikich zwierząt. Ważnym aspektem mateczników jest zapewnienie zwierzynie bezpieczeństwa przed drapieżnikami oraz minimalizowanie zakłóceń ludzkich.

Dla obrońców dzikiej przyrody i ekologów mateczniki są istotne ze względu na ich rolę w zachowaniu bioróżnorodności i utrzymaniu równowagi ekosystemu. Poprzez zapewnienie zwierzętom możliwości naturalnego rozrodu i odpoczynku, mateczniki przyczyniają się do zwiększenia populacji dzikich gatunków oraz zachowania usług ekosystemowych. Dla myśliwych natomiast, mateczniki stanowią ważne tereny łowieckie, zapewniające regularne dostawy mięsa i skór.

Zarządzanie matecznikami we współczesnej praktyce łowieckiej wymaga uwzględnienia danych naukowych dotyczących biologii i zachowań zwierzyny oraz konfliktów między różnymi celami użytkowania gruntów. Odpowiednia kontrola nad aktywnością myśliwską w obrębie mateczników jest niezbędna dla zrównoważonego wykorzystania populacji dzikich gatunków i zachowania integralności ekosystemu.

Wniosek jest taki, że rola mateczników jako ważnych obszarów dla ochrony dzikiej przyrody jest kluczowa zarówno dla zachowania dziko żyjących populacji zwierząt, jak i dla praktyki łowieckiej i ochrony bioróżnorodności ekosystemowej.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj matecznik w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę M

zobacz pełną listę haseł

Mannlicher

popularny typ sztucera (repetiera) myśliwskiego konstrukcji austriackiego rusznikarza Ferdynanda Mannlichera.

morda

pysk drapieżników czworonożnych, np. wilka, rysia, lisa.

medalion

spreparowana głowa ptaka na tle rozpostartego ogona, najczęściej głuszca i cietrzewia.

markowanie

zaznaczanie przez wyżła obecności zwierzyny.

muszla

muszla trytona używana jako doskonały wabik na jelenie. Pozwala najlepiej naśladować głos ryczącego byka.

myszka

młody piżmak.

mundur myśliwski

uroczysty, wyjściowy ubiór myśliwski, którego wzorzec został zatwierdzony przez Naczelną Radę Łowiecką. Składa się z ciemnozielonych spodni i marynarki, na której naszyte są (...)

markaczka, markaczka (Melanitta nigra L.)

ptak łowczy z rodziny kaczek należący do grążyc; w Polsce można go spotkać wyjątkowo na przelotach.

mykita

lis

myślistwo

element składowy łowiectwa, obejmujący całokształt zagadnień związanych z wykonywaniem polowania.