Definicja hasła: mucha jelenia
- mucha jelenia
inaczej strzyżak jeleni (obecność muchy jelenia, często siadającej na twarzy lub karku myśliwego, świadczy o będącym w pobliżu jeleniu).
Mucha jelenia to szkodliwa muchówka, która pasożytuje na jeleniach. Jest to owad z rodziny komarów, który żywi się krwią swojego gospodarza. Mucha jelenia ma długie i cienkie nogi, które pozwalają jej wspinać się po sierści jelenia. Ma ona też długi i wąski odwłok oraz duże, czarne oczy.
Mucha jelenia może być łatwo rozpoznana po tym, że często siada na twarzy lub karku myśliwego. Obecność muchy jelenia wskazuje na obecność jelenia w pobliżu. Mucha jelenia ma skłonność do obłamywania sobie skrzydeł w sierści swojego gospodarza, co może powodować dyskomfort i ból u zwierzęcia.
Mucha jelenia występuje tam, gdzie licznie bytują jelenie. Jest to szczególnie widoczne w okresie letnim, kiedy muchy te są aktywne i intensywnie polują na swoje ofiary. Muchy te mogą być również widoczne w okresie zimowym, ale ich aktywność jest mniejsza niż latem.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj mucha jelenia w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę M
- muflon, muflon (Ovis musimon Pallas)
jedyny w Europie dziko żyjący gatunek owcy. Do Polski został sprowadzony w 1902 r., obecnie występuje nielicznie w Sudetach. Długość ciała ok. 100 cm, wysokość barkowa 60-74 cm, dł. (...)
- marczak
zając urodzony w marcu.
- markaczka, markaczka (Melanitta nigra L.)
ptak łowczy z rodziny kaczek należący do grążyc; w Polsce można go spotkać wyjątkowo na przelotach.
- Mauser
sztucer repetier konstrukcji niemieckiego rusznikarza
- marcowanie
okres godowy rysi i żbików.
- miauczenie
głos wydawany przez żbiki.
- miecz myśliwski
biała broń myśliwska. Pojawił się na zachodzie Europy u schyłku XV wieku. Charakteryzował się długą, bardzo wąską obosieczną głownią o sztychu często rozszerzonym w kształcie (...)
- multiplet
kilka kolejnych celnych strzałów oddanych bezpośrednio po sobie do kilku celów przez jednego myśliwego.
- michałek
dubelt z drugiego lęgu, przelatujący nielicznie przez Polskę we wrześniu i październiku z północnych lęgowisk ku południowi.
- myłkus
samiec zwierzyny płowej o porożu wyraźnie zniekształconym na skutek choroby. Poroże myłkusa przyjmuje rozmaite formy: korkociągów, baranich rogów itp.