Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: myłkus

myłkus

samiec zwierzyny płowej o porożu wyraźnie zniekształconym na skutek choroby. Poroże myłkusa przyjmuje rozmaite formy: korkociągów, baranich rogów itp.

Myłkus to samiec zwierzyny płowej, który charakteryzuje się wyraźnie zniekształconym porożem. Jest to skutek choroby, która powoduje deformację rogów. Poroże myłkusa może przybierać różne formy, takie jak korkociągi, baranie rogi lub inne odmiany.

Myłkus jest często łatwo rozpoznawalny dzięki swojemu zdeformowanemu porożu. Zazwyczaj jest on mniejszy niż u zdrowych samców i ma nieregularny kształt. Może być też szerszy i mniej wyrazisty niż u zdrowych osobników.

Myłkus może być również łatwo rozpoznawalny po tym, że jego rogami są bardziej miękkie i elastyczne niż u zdrowych samców.

Myłkus jest często ofiarą polowań, ponieważ jego poroże nie stanowi już atrakcyjnego trofeum dla myśliwych. Jego deformacja sprawia, że trudno go schwytać i uniknąć polowania.

Dlatego też myłkusa należy chronić, aby nie dopuścić do całkowitego wyniszczenia populacji tego gatunku.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj myłkus w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę M

zobacz pełną listę haseł

medalowy

(np. medalowy byk, rogacz) - zwierz o wyjątkowo dużym, mocnym trofeum, które po wycenie spełnia oficjalne, międzynarodowe kryteria nagrodzenia medalem.

melanizm

brunatne, aż do czarnego, zabarwienie ciała danego osobnika, spowodowane nadmiernym wytwarzaniem i odkładaniem się ciemnych pigmentów (melaniny), czego brak u innych osobników tego samego (...)

murzyn

miody kogut cietrzew.

mieszek

wabik na przepiórki.

mener

przewodnik psa myśliwskiego.

merkel

broń myśliwska; najbardziej znane i cenione są radlufki i trójlufki produkowane przez niemiecki Kombinat im. Ernesta Thalmanna w Suhl.

multiplet

kilka kolejnych celnych strzałów oddanych bezpośrednio po sobie do kilku celów przez jednego myśliwego.

mięsiarz

pogardliwe określenie myśliwego, dążącego za wszelką cenę do zdobycia dziczyzny.

montaż

uchwyt mocujący lunetę na broni myśliwskiej.

michałek

dubelt z drugiego lęgu, przelatujący nielicznie przez Polskę we wrześniu i październiku z północnych lęgowisk ku południowi.