Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: nabój myśliwski

nabój myśliwski

jednostka amunicji myśliwskiej. Składa się z łuski wraz ze spłonką, Śrutu lub kuli, prochu, a w nabojach śrutowych ponadto z przybitek (wojłokowej i tekturowej), ewentualnie z koszyczka.

Nabój myśliwski to jednostka amunicji używana w broni myśliwskiej, która składa się z kilku elementów. Podstawowym elementem jest łuska, pełniąca rolę metalowego pudełka, w którym umieszcza się spłonkę, śrut lub kulę, proch oraz ewentualnie przybitek. Łuska ma za zadanie utrzymywać wszystkie składniki naboju w odpowiedniej pozycji oraz ochronić je przed uszkodzeniem podczas manipulacji i przechowywania. Spłonka jest metalowym elementem wykorzystywanym do zapalenia prochu, co powoduje wystrzał. Śrut lub kula stanowi część naboju, która jest wystrzeliwana z broni, odpowiedzialna za uszkadzanie celu. Natomiast proch to substancja chemiczna, która wybucha w momencie strzału i napędza śrut lub kulę ku celowi.

W przypadku nabojów śrutowych dodatkowo stosuje się przybitek i koszyczek - małe metalowe lub tekturowe elementy służące do utrzymania prochu oraz śrutu w odpowiedniej pozycji wewnątrz naboju. Naboje myśliwskie występują w różnych rozmiarach i typach dostosowanych do różnych rodzajów broni myśliwskiej. Są one produkowane przez specjalistyczne firmy amunicyjne i muszą spełniać określone normy bezpieczeństwa oraz jakości.

Ze względu na swoją specyfikę naboje myśliwskie uważane są za niebezpieczne i z tego powodu z założenia powinny być używane jedynie przez osoby uprawnione do posiadania broni myśliwskiej. Warto również zaznaczyć, że uczciwe i odpowiedzialne korzystanie z broni myśliwskiej oraz naboju jest ściśle regulowane przez prawo oraz nakładane normy etycznego postępowania łowieckiego.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj nabój myśliwski w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę N

zobacz pełną listę haseł

nodia

syberyjski sposób zakładania ogniska pozwalającego na nocleg przy nim ze względu na długotrwałe, spokojne palenie się specjalnie ułożonego drewna.

narogi

jadalne narządy wewnętrzne zwierzyny grubej: serce, wątroba, nerki, płuca.

nakrywka

czapeczka zakładana na lufy w celu zabezpieczenia ich przed zatkaniem śniegiem podczas przechodzenia przez las.

niewypał

nabój, w którym mimo zbicia spłonki przez iglicę nie nastąpiło zapalenie się prochu.

nazimek

młody zając urodzony w jesieni.

nogawice

gęste upierzenie na zgrzebłach głuszca.

nora

podziemna kryjówka i miejsce rozmnażania, wykopywana przez lisy, borsuki, jenoty, króliki. Nora jest często bardzo rozgałęziona i posiada kilka otworów (okien) wejściowych. Miejsce (...)

nabijacz

dawniej pomocnik myśliwego, nabijający mu broń zamienną.

niedostęp

cecha tropu jelenia: odcisk zadniego badyla nie dosięga odcisku badyla przedniego.

napuszczanie

końcowa część nauki ptaka łowczego, polegąjąca na wypuszczaniu go na zwierzynę już na łowach.