Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: nabój myśliwski

nabój myśliwski

jednostka amunicji myśliwskiej. Składa się z łuski wraz ze spłonką, Śrutu lub kuli, prochu, a w nabojach śrutowych ponadto z przybitek (wojłokowej i tekturowej), ewentualnie z koszyczka.

Nabój myśliwski to jednostka amunicji używana w broni myśliwskiej, która składa się z kilku elementów. Podstawowym elementem jest łuska, pełniąca rolę metalowego pudełka, w którym umieszcza się spłonkę, śrut lub kulę, proch oraz ewentualnie przybitek. Łuska ma za zadanie utrzymywać wszystkie składniki naboju w odpowiedniej pozycji oraz ochronić je przed uszkodzeniem podczas manipulacji i przechowywania. Spłonka jest metalowym elementem wykorzystywanym do zapalenia prochu, co powoduje wystrzał. Śrut lub kula stanowi część naboju, która jest wystrzeliwana z broni, odpowiedzialna za uszkadzanie celu. Natomiast proch to substancja chemiczna, która wybucha w momencie strzału i napędza śrut lub kulę ku celowi.

W przypadku nabojów śrutowych dodatkowo stosuje się przybitek i koszyczek - małe metalowe lub tekturowe elementy służące do utrzymania prochu oraz śrutu w odpowiedniej pozycji wewnątrz naboju. Naboje myśliwskie występują w różnych rozmiarach i typach dostosowanych do różnych rodzajów broni myśliwskiej. Są one produkowane przez specjalistyczne firmy amunicyjne i muszą spełniać określone normy bezpieczeństwa oraz jakości.

Ze względu na swoją specyfikę naboje myśliwskie uważane są za niebezpieczne i z tego powodu z założenia powinny być używane jedynie przez osoby uprawnione do posiadania broni myśliwskiej. Warto również zaznaczyć, że uczciwe i odpowiedzialne korzystanie z broni myśliwskiej oraz naboju jest ściśle regulowane przez prawo oraz nakładane normy etycznego postępowania łowieckiego.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj nabój myśliwski w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę N

zobacz pełną listę haseł

niekoronny

jeleń byk noszący wieniec, którego tyki nie mają koron.

norowce

psy myśliwskie przeznaczone do pracy w norach. Należą do nich teriery i jamniki.

niegniazdowy

ptak nie gnieżdżący się na danym terenie.

nemrod

żartobliwa nazwa myśliwego, pochodząca od imienia legendarnego władcy kraju Szinar w południowej Mezopotamii Nimruda, który według księgi Genesis był słynnym myśliwym.

nodia

syberyjski sposób zakładania ogniska pozwalającego na nocleg przy nim ze względu na długotrwałe, spokojne palenie się specjalnie ułożonego drewna.

napuszczanie

końcowa część nauki ptaka łowczego, polegąjąca na wypuszczaniu go na zwierzynę już na łowach.

niedostęp

cecha tropu jelenia: odcisk zadniego badyla nie dosięga odcisku badyla przedniego.

narzynacz

pies myśliwski szarpiący i pożerający ubitą zwierzynę.

nakładanie poroża

wykształcanie poroża.

naganiacz

pomocnik myśliwego, którego zadaniem jest naganianie zwierzyny.