Definicja hasła: nemrod
- nemrod
żartobliwa nazwa myśliwego, pochodząca od imienia legendarnego władcy kraju Szinar w południowej Mezopotamii Nimruda, który według księgi Genesis był słynnym myśliwym.
Nemrod to postać znana z Biblii, która słynęła z wyjątkowych umiejętności łowieckich. Był on synem Kusha, wnukiem Noego i przodkiem ludu hebrajskiego. Według legendy był najpotężniejszym władcą swojego czasu i jednym z pierwszych myśliwych na świecie. Jego imię stało się symbolem doskonałości w polowaniu, dlatego określenie "nemrod" stosuje się do myśliwych, którzy uważają się za mistrzów tej sztuki.
Nemrod jest również często kojarzony z wyjątkowymi umiejętnościami nie tylko w polowaniu, ale także w prowadzeniu działalności łowieckiej, takiej jak organizacja polowań i zarządzanie obszarami łowieckimi. Jego postać była inspiracją dla wielu historii, mitów i legend związanych z tradycją łowiecką.
W obecnym języku polskim określenie "nemrod" funkcjonuje przede wszystkim jako żartobliwa nazwa myśliwego. Pochodzi ona od imienia legendarnego władcy kraju Szinar w południowej Mezopotamii, Nimruda, który według księgi Genesis był słynnym myśliwym. Termin ten odnosi się do osób bądź postaci przepełnionych pasją i umiejętnościami łowieckimi oraz traktowany jest jako forma uznania dla ich zdolności w tym zakresie.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj nemrod w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę N
- nazimek
młody zając urodzony w jesieni.
- nurek
ptak łowczy, który potrafi atakować czaplę od spodu (szczyt doskonałości tresury).
- nęcisko
miejsce w lesie, gdzie wykłada się padlinę w celu przywabienia drapieżników (lisów, wilków i dzików).
- niekoronny
jeleń byk noszący wieniec, którego tyki nie mają koron.
- nogawice
gęste upierzenie na zgrzebłach głuszca.
- na sztych
na wprost z przodu, przodem
- naganka
grupa naganiaczy współpracujących ze sobą na polowaniu zbiorowym.
- niemyśliwski czyn
zachowanie niezgodne z etyką myśliwską.
- niedostęp
cecha tropu jelenia: odcisk zadniego badyla nie dosięga odcisku badyla przedniego.
- niewypał
nabój, w którym mimo zbicia spłonki przez iglicę nie nastąpiło zapalenie się prochu.