Definicja hasła: na kulawy sztych
- na kulawy sztych
na ukos z przodu
Na kulawy sztych – technika polowania polegająca na wykorzystaniu ruchu zwierzęcia w celu zbliżenia się do niego na odpowiednią odległość. Myśliwy porusza się w kierunku przeciwnym do ruchu zwierzęcia, a następnie skręca w ukos z przodu. Dzięki tej taktyce może zbliżyć się na odpowiedni dystans, aby móc dokonać skutecznego strzału. Technika ta jest szczególnie przydatna podczas polowań na dzikie zwierzęta, takie jak jelenie, daniele czy sarny, wymaga jednak dużego stopnia precyzji, cierpliwości i umiejętności obserwacji terenu oraz zwierzyny. Myśliwy musi poruszać się powoli i ostrożnie, aby nie spłoszyć zwierząt oraz być w stanie skutecznie wykorzystać tę taktykę.
Technika "na kulawy sztych" wynika ze specyfiki polowania. Polega na podążaniu za łowieckim zwierzyną w taki sposób, aby uniknąć spłoszenia jej i jednocześnie złapać odpowiedni moment na oddanie strzału. Jest to istotne zarówno dla uzyskania sukcesu w polowaniu, jak i dla zapewnienia humanitarnego traktowania zwierząt łownych.
Opracowanie i doskonalenie techniki "kulawego sztychu" wymaga od myśliwego dużej wiedzy o zachowaniach i ruchach poszczególnych gatunków zwierzyny oraz umiejętności śledzenia ich tropów. Precyzyjne wykonanie tej techniki pozwala myśliwemu na pozostanie niedostrzegalnym przez zwierzęta aż do decydującego momentu polowania.
Warto podkreślić, że "na kulawy sztych" jest sposobem polowania związanym z tradycją myślistwa oraz poszanowaniem dla natury i otoczenia. Odpowiednio prowadzone polowanie daje możliwość pozyskania zdrowej dziczyzny przy minimalnym wpływie na populacje dzikich zwierząt oraz ich środowisko naturalne.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj na kulawy sztych w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę N
- nakrywka
czapeczka zakładana na lufy w celu zabezpieczenia ich przed zatkaniem śniegiem podczas przechodzenia przez las.
- nurek
ptak łowczy, który potrafi atakować czaplę od spodu (szczyt doskonałości tresury).
- niedostęp
cecha tropu jelenia: odcisk zadniego badyla nie dosięga odcisku badyla przedniego.
- nabijacz
dawniej pomocnik myśliwego, nabijający mu broń zamienną.
- napuszczanie
końcowa część nauki ptaka łowczego, polegąjąca na wypuszczaniu go na zwierzynę już na łowach.
- niekoronny
jeleń byk noszący wieniec, którego tyki nie mają koron.
- nakładanie poroża
wykształcanie poroża.
- niewypał
nabój, w którym mimo zbicia spłonki przez iglicę nie nastąpiło zapalenie się prochu.
- narogi
jadalne narządy wewnętrzne zwierzyny grubej: serce, wątroba, nerki, płuca.
- nadoczniak
druga (licząc od róży) odnoga wieńca jelenia lub łopaty daniela.